نظریه ارتباط گرایی در آموزش

پژوهش حاضر با هدف ارائه راهکار مناسب برای استفاده از فناوری واقعیت افزوده هولوپورت به منظور توسعه، تسهیل و عینیت یافتن فرآیند ارتباط در آموزش براساس نظریه ارتباط گرایی صورت گرفت. مسأله پژوهش نحوه کاربرد واقعیت افزوده در نظریه ارتباط گرایی بود که به روش مرور نظام مند و با استفاده از پروتکل پریزما انجام شد. محتوای مورد نیاز برای مرور نظام مند شامل مقالات و اسناد معتبر علمی بود که در نهایت از 37 مورد 24 مقاله انتخاب شد. معیارهای ورود مقاله ارتباط کامل عنوان مقاله با موضوع هولوپورت و ارتباط گرایی، جدید بودن مقاله، انجام پژوهش در بازه زمانی بین سال های 2022-2005، اعتبار نشریه و روش صحیح پژوهش بود. کلمات کلیدی جهت جستجو در پایگاه های علمی شامل واقعیت افزوده هولوپورت، هولوپورت کردن و نظریه ارتباط گرایی بود. پایگاه های جستجو شامل SAGE Journals, ERIC, Elsevier, Web of Science, IEEE, Sciencer, Direct, Scopus, Google Scholar, ISD, Noormags , Civilica, Irandoc, Magiran بود. یافته ها نشان داد که در آموزش مبتنی بر نظریه ارتباط گرایی، بکارگیری واقعیت افزوده از طریق فناوری هولوپورت امکان پذیر شده و این امر موجب افزایش سطح تعامل، ایجاد آموزش موقعیت محور و حضور مجازی در زمان و مکان واقعی می گردد. در نتیجه با بکارگیری این تکنولوژی، افراد از نظر فیزیکی یکدیگر را در کنار هم حس می کنند و با ایجاد یک شبکه هولوپورتی چند نفره، تعامل چهره به چهره ایجاد می نمایند. با غلبه بر محدودیت های این فناوری، آموزش مجازی حضوری شکل خواهد گرفت.