فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲٬۵۸۱ تا ۲٬۶۰۰ مورد از کل ۷٬۱۹۵ مورد.
بازتاب میراث عرفانی کهن، به ویژه مولانا، در اندیشه های امیرحسینی هروی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
امیرحسینی هروی از عارفان گمنام قرن هفتم و هشتم هجری است. او با پرسش های هجده گانة خود، شیخ محمود شبستری را به سرایش گلشن رازبرانگیخت. از امیرحسینی هروی آثار مهمی بر جای مانده است. بررسی افکار او در مطالعات تاریخی و تطبیقی تصوف اهمیت خاصی دارد. در این مقاله، سه نوع تأثیرپذیری محتوایی آثار هروی از میراث عرفانی کهن بررسی می شود. نخست، تأثیرپذیری از عارف هم عصرش مولانا در مباحثی مثل تشابه آغازین کنزالرموزو مثنوی، اهمیت غفلت، عاشقان ساکن بی قرار، عشق این سری و آن سری و نقد قافیه اندیشی. دوم، تأثیرپذیری از اندیشه های عرفانی کهن و موضوعات پربسامدی مثل جاودانگی معشوق، ترک خودی و انانیت، نکوهش تقلید، مرگ پیش از مرگ و دوگانة عشق و ملامت. سوم، تأثیرپذیری از عارفانی با دیدگاه های خاص مثل ابوسعید، عین القضات و نجم رازی در مضامین ویژه ای همانند تصوف آسیا، نکوهش رسم و عادت و داستان خلقت آدم. این تأثیرپذیری های سه گانه، تا حد بسیاری بر غنای فکری و فرهنگی آثار هروی افزوده و عرفان و گزاره های عرفانی او را به اندیشه های اصیل عرفانی سده های نخستین نزدیک کرده است. از سوی دیگر هروی در حد یک مقلد صرف نیست و با طرح مضامینی مثل عقل و عشق، نفس توسن و کثرت گرایی دینی، صاحب فکر و نوآوری است. در قسمت پایانی مقاله به این موضوع پرداخته می شود.
وزن شعر امیرخسرو
حوزههای تخصصی:
صادق هدایت (بمناسبت دومین سال مرگ او)
حوزههای تخصصی:
پیوند ادب و حقوق: اصطلاحات حقوقی و فقهی در شعر
منبع:
حافظ اسفند ۱۳۸۳ شماره ۱۲
حوزههای تخصصی:
«درم ربایی تیغ» در بیتی از بوحنیفة اسکافی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
در «تاریخ بیهقی» به اشعار فراوانی استشهاد شده است. از مجموع 459 بیت که در این کتاب نقل شده، 249 بیت (چهار قصیدة کامل) از بوحنیفة اسکافی است که سخت مورد توجّه بیهقی بوده است. از این چهار قصیده، دو قصیده به سفارش بیهقی سروده شده که بعضی از ابیات آنها اندکی تصنّعی می نماید. در یکی از این قصاید، اسکافی سفارشی که مربوط به درگذشت محمود غزنوی و پادشاهی کوتاه مدّت امیرمحمّد و سلطنت امیرمسعود است، در وصف شمشیر ممدوح می گوید: «درم رباید تیغ تو زانش در سَرِ خصم * کنی به زندان وَز مغز او دهیش زوار». بعضی از شارحان تاریخ بیهقی، این بیت را مبهم دانسته اند و معنی نکرده اند و برخی فقط کلمة «زوار» را به اشتباه معنی کرده اند. در این مقاله، پس از تحلیل واژه های «درم» و «زوار» و ترکیب های «درم ربودن» و «درم ربودن تیغ» معنی تازه ای از بیت ارائه شده است که ابهام بیت را برطرف می کند. این مضمون به شیوه های مختلف در شعر دیگر شاعران نیز آمده است.
قند آمیخته با گل (شعر استاد ذبیح الله صاحبکار در ترازوی سبکهای کهن)
منبع:
شعر بهار ۱۳۸۳ شماره ۳۵
حوزههای تخصصی:
تصویر چهره ققنوس
بحثی درباره نقد و انتقاد
حوزههای تخصصی:
به یاد بدیع الزمان فروزانفر
منبع:
حافظ آذر ۱۳۸۳ شماره ۹
حوزههای تخصصی:
سرگذشت نسیم شمال
به یاد دکتر غلام حسین یوسفی؛ نامه به پاریس
منبع:
حافظ آذر ۱۳۸۳ شماره ۹
حوزههای تخصصی:
تشابه اسمی مشفق کاشانی (عباس کی منش) با من! دو شاعر با یک نام!
حوزههای تخصصی:
گفت و شنودی با جیمز تربر
دکتر محمد کاظم اسکویی
حوزههای تخصصی:
عباس حری، چهره ای که طومار زندگی اش همیشه باز است(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی: