فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴٬۹۸۱ تا ۵٬۰۰۰ مورد از کل ۱۳٬۹۴۱ مورد.
جایگاه آموزش قرآن کریم در قرآن و سنت
حوزه‌های تخصصی:
بررسی اسناد قرائات هفت گانه در روایات فریقین(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
بررسی اسناد قرائات هفت گانه به ما نشان می دهد که این قرائات از نظر اعتبار، در یک سطح قرار ندارند. اسناد برخی قرائات تنها در یک طبقه یا بیشتر دارای کثرت راویان است و در طبقه ای دیگر دارای راوی واحدی است، به طوری که سند برخی از این قرائات، تنها به یک یا دو استاد قرائت و برخی به یک یا دو صحابی منتهی می شود. همچنین در میان برخی از این قرائات، قراء ضعیف یا مجهول نیز دیده می شود که موجب عدم اعتبار یک قرائت گردیده است. بنابراین همه این قرائات متواتر و معتبر نیستند و تنها سند قرائت عاصم از تواتر نسبت به دیگر قرائات برخوردار است و دیگر قرائات یا غیر متواتر هستند یا اسنادی غیر معتبر دارند.
نگاهی به تفاسیر اباضیه
منبع:
بینات ۱۳۷۴ شماره ۷
حوزه‌های تخصصی:
قرآن و علوم پزشکی
نگاهی به کتاب «مصحف علی(ع) و سه مصحف دیگر»(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
منبع:
صحیفه مبین ۱۳۷۹ شماره ۲۵
حوزه‌های تخصصی:
قامت به نماز ایستاده
منبع:
بشارت ۱۳۷۸ شماره ۱۱
نخستین ترجمه گروهی قرآن کریم
منبع:
ترجمان وحی ۱۳۸۴ شماره ۱۸
یادداشت سردبیر
حوزه‌های تخصصی:
حجیت ظواهر قرآن زمینه‌ساز فهم و تفسیر آن است
حوزه‌های تخصصی:
مرجع شناسی ترجمه و نقد ترجمه های فارسی
منبع:
بینات ۱۳۸۵ شماره ۴۹ و ۵۰
حوزه‌های تخصصی:
ضوابط تدبر در قرآن از منظر علامه طباطبایی(ره)
حوزه‌های تخصصی:
ترجمه منظوم قرآن در ترازو
منبع:
بینات ۱۳۸۶ شماره ۵۴
حوزه‌های تخصصی:
جستاری در باب واژه قرآنی«ویکأنّ»(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه‌های تخصصی:
یکی از ترکیب های قرآنی که از دیرباز بحث های نحوی و تفسیری فراوانی را برانگیخته، ترکیب «وَیْکَأَنَّ اللَّهَ » و « وَیْکَأَنَّه» در آیة 82 سوره قصص است. این مقاله، آراء نحویان و مفسران را دربارة ساختار این ترکیب بررسی میکند. ابتدا سخن دانشوران نحو و تفسیر سده های نخستین نقل و ارزیابی و در پایان مقتضای بلاغت قرآن در آن باره بازگو شده است. دربارة ساختار این ترکیب، بیشتر محققان دانش نحو نظر سیبویه را مبنی بر مرکب بودن آن از «وَی» و «کَأنَّ» پذیرفته و آن را بهترین نظر دانسته اند.
امروزه میان اهل فن در این اختلافی نیست که «وَی» در ترکیب «وَیکَأنَّ» موقعیت و معنایی جدا از «کأنّ» دارد واسم صوتی است که بیاختیار در رویارویی با امری خلاف انتظار بر زبان جاری میشود. تنها گفتگو در مفهوم «کَأنَّ» است که آیا برای تشبیه است یا تحقیق و یقین یا چیز دیگر. حاصل بررسی آن است که ترکیب نامبرده آمیزه ای از گمان و شگفتی را با مایه ای از غافلگیری و بیداری پس از توّهم زدگی افاده می کند. علاوه بر تایید این معنی از جهت تحلیل نحوی و زبان شناختی ، فضای وقوع داستان هلاکت قارون و مضامین آیات پیرامونی آیه مورد بحث، قرینه ای روشن بر این معنی است.