فقه و اصول

در نگرش حضرت على(ع) مخالف و دشمن، انسانى خطاکار است که باید هدایت شود و مهم‏ترین وظیفه انبیا و اولیاى الهى (و همه حکومت‏هاى مبتنى بر دین) زمینه‏سازىِ هدایت انسان‏ها و نشان دادن راه حق و حقیقت به آنان است. در نگاه آن حضرت، انسان اشرف مخلوقات است و تکریم هر انسانى ـ فارغ از عقیده و مذهب او ـ بر همگان واجب است. مهم‏ترین مؤلفه تکریم انسان، حفظ خون اوست و خون‏هاى به ناحق ریخته شده، اول چیزى است که روز قیامت مورد سؤال قرار خواهد گرفت. حکومت و قدرت نیز وسیله‏اى براى احقاق حقوق و احیاى حدود و ارزش‏هاى الهى و درنهایت، تکامل و سعادت انسان است و ذاتا داراى ارزش نیست؛ بلکه ارزش و اهمیت آن، کمتر از انسان و جایگاه رفیع اوست. امام على(ع) در نگرش سیاسى خود ـ که ریشه در اصول و اعتقادات فوق داشت ـ به آزادى و اندیشه مخالفان باطل خود احترام مى‏گذاشت و هیچ‏گاه به توهین و هتک حرمت متوسل نمى‏شد و در سخت‏ترین و بحرانى‏ترین شرایط ـ مثل جنگ ـ نیز به اصول اخلاقى پاى‏بند بود.

۱۲۰۲۸.

سیر تطوّر قواعد فقهى-(تحقیقى در حال انجام)-گزارشى از پژوهشکده فقه و حقوق(مقاله پژوهشی حوزه)

منبع: فقه ۱۳۸۰ شماره ۲۷ و ۲۸

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی فقه و اصول فقه کلیات قواعد فقهیه

تعداد بازدید : ۱۴۰۹

۱۲۰۲۹.

خط «اعتدال‏» در نهضت مشروطیت ایران(مقاله پژوهشی حوزه)

نویسنده: سید محمد ثقفى

منبع: حکومت اسلامی ۱۳۸۰ شماره ۲۰

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۸۹۰

۱۲۰۳۰.

ایران و جهانی شدن، تهدیدها و فرصتها

نویسنده: محمدرضا دهشیری

منبع: علوم انسانی (دانشگاه امام حسین) فروردین ۱۳۸۰ شماره ۳۷

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۹۱۷ تعداد دانلود : ۱۰۲۰

۱۲۰۳۱.

چالش‏هاى کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان (1) با قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران

نویسنده: سید احمدرضا حسینی

منبع: رواق اندیشه ۱۳۸۰ شماره ۴

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی فقه و اصول فقه فقه زن و خانواده

تعداد بازدید : ۲۵۹۳

کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان از مهمترین اسناد بین المللى است که در راستاى جهانى‏سازى حقوق زنان تدوین شده است. هر کشورى براى الحاق به آن ابتدا باید آموزه‏ها و مفاد آن را با باورها و قوانین خود بسنجد تا نقاط مشترک و متعارض را به دست آورد و سپس آگاهانه در باره عضویت و یا عدم عضویت در آن تصمیم بگیرد. مقاله حاضر در همین راستا به دنبال تبیین چالشهاى این کنوانسیون با قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران است.

۱۲۰۳۲.