فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۵٬۷۲۱ تا ۵٬۷۴۰ مورد از کل ۱۳٬۴۸۲ مورد.
پژوهشى در احکام فقهى زمین هاى بایر (2)
حوزه‌های تخصصی:
امام امت و وحدت اسلامی
منبع:
نامه جامعه ۱۳۸۶ شماره ۳۳
حوزه‌های تخصصی:
فرد مدنی و فردگرایی فلسفی در فلسفه سیاسی مسلمانان(مقاله پژوهشی حوزه)
منبع:
علوم سیاسى ۱۳۸۶ شماره ۳۸
حوزه‌های تخصصی:
ظاهراً فارابی با نوشتن درحوزه فلسفه سیاسی، تدبیر المدینه (جامعه) را مد نظر داشته و در مقابل، ابن باجه تدبیر المتوحد (فرد) را اساس کار خود قرار داده است؛ به همین دلیل، گفته شده که فارابی، جمع گرا و ابن باجه، فردگرا است. برای فارابی، نقطه عزیمت، مدینه فاضله و برای ابن باجه، نقطه عزیمت، مدینه غیرفاضله است. فارابی و ابن باجه از این جهت که نقطه عزیمت بحث و تحلیل شان متفاوت است، جدا و بلکه در نقطه مقابل هم قرار می گیرند، اما بررسی و تحلیل محتوای آثارشان، معرف آن است که هر دو به اصالت فرد، توجه داشته و فردگرا هستند؛ و فردی که آنها در مقام فاعل شناسا به معرفی آن می پردازند، دو ویژگی مهم دارد: 1. آنها و همه فیلسوفان مسلمان با تمایزی خواسته و یا ناخواسته، میان فرد فیلسوف و دیگر افراد جامعه، نوعی فردگرایی فلسفی شدید را دنبال می-کرده اند؛ 2. این فرد، مدنی الطبع نیست. در این نوشتار، آرای این دو و تضمّنات سیاسی هر کدام مورد بحث قرار خواهد گرفت. هم چنین، به آرای ابن سینا در این خصوص نیز، اشاره خواهد شد. در واقع فلسفه ورزی اینان در خصوص فرد و رابطه آن با جامعه، حکایت از سه گزینه گریزناپذیر از موضع فرد فلسفی دارد: 1. فدا شدن جامعه برای فرد فلسفی نزد فارابی؛ 2. ابن سینا و خروج فرد فلسفی از جامعه و 3. رأی ابن باجه، مبنی بر هم زیستی فرد فلسفی با جامعه موجودِ غیرفاضله. آن چه مهم است، این که تمایز میان فرد فلسفی و مدنی، پیمودن مسیری به نام دموکراسی را با صعوبت و تأمل، مواجه می کند.
حدفاصل خشونت و تروریسم در اسلام
حوزه‌های تخصصی:
پرسش ها و پاسخ های حقوقی وقف (2)
حوزه‌های تخصصی:
پوشش و فلسفه آن در قرآن کریم
منبع:
بینات ۱۳۸۶ شماره ۵۵
حوزه‌های تخصصی:
شناخت عوامل تفرقه و جدایی میان مسلمانان
حوزه‌های تخصصی:
اسرارِ حج و مناسکِ آن ( 1 ( در قلمرو بلاغت(مقاله ترویجی حوزه)
حوزه‌های تخصصی:
بررسی مفهوم تحریک در قانون مجازات اسلامی
حوزه‌های تخصصی:
تحریک در بند یک ماده ی 43 قانون مجازات اسلامی یکی از مصادیق معاونت در جرم است. در حقوق ایران تحریک به ارتکاب جرم یک وصف مجرمانه است و مصادیق آن در قانون بطور شفاف و فراگیر ذکر نگردیده است. حقوقدانان پیرامون مفهوم تحریک تعاریفی نسبتاً متفاوت ارائه کرده اند. از نظر قلمرو و مدلول، لفظ تحریک با مفاهیمی از قبیل باعث، موجب، فاعل معنوی، تسبیب، وادار کردن، قرابت معنایی دارد. با وجود قرابت معنایی و رابطه ی تنگاتنگ میان تحریک و مفاهیم مشابه، تمییز تحریک با مفاهیم مشابه حائز اهمیت است. تا آنجا که رابطه ی تحریک با بعضی از مفاهیم مشابه عموم و خصوص مطلق است.
حوزه و دانشگاه : چالشهای وحدت
منبع:
پگاه حوزه ۱۳۸۶ شماره ۲۲۱
حوزه‌های تخصصی:
تأملاتى اندر باب روشنفکرى در حوزه
منبع:
حوزه سال ۱۳۸۶ شماره ۱۴۲
حوزه‌های تخصصی:
جایگاه سنت نزد علماى شیعه
حوزه‌های تخصصی:
قاعدة العدل و الإنصاف
حوزه‌های تخصصی: