پیش بینی اثربخشی تیمی ورزشکاران رشته های ورزشی فوتبال و فوتسال بر اساس آیین های خرافه پرستی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مدیریت و توسعه ورزش سال ۹ زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴ (پیاپی ۲۴)
132 - 150
حوزه‌های تخصصی:
هدف: هدف پژوهش حاضر، پیش بینی اثربخشی تیمی ورزشکاران رشته های ورزشی فوتبال و فوتسال بر اساس آیین های خرافه پرستی بود.روش شناسی: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است که به شیوه میدانی اجرا گردید. جامعه آماری شامل کلیه بازیکنان حرفه ای حاضر در لیگ های برتر رشته های فوتبال و فوتسال ایران می باشد که به دلیل مشخص نبودن تعداد دقیق این افراد از فرمول کوکران به منظور تعیین حجم نمونه (325 نفر) استفاده شد. به منظور جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد آیین های خرافی در ورزش (فلانگان، 2013) و پرسشنامه محقق ساخته اثربخشی تیمی (کشتی دار و همکاران، 1397) استفاده گردید که روایی صوری آن توسط خبرگان و متخصصین مدیریت ورزشی و روایی سازه به وسیله تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به دست آمد. همچنین، در این پژوهش از آزمون های تی تک نمونه ای، فریدمن، همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای اس پی اس اس 22 و لیزرل 80/8 استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که سطح متغیر خرافه پرستی و تمامی مؤلفه های آن غیر از مؤلفه آیین تیمی کمتر از میانگین فرضی است (05/0P<). همچنین، متغیر اثربخشی تیمی و مؤلفه های آن وضعیتی بالاتر از میانگین فرضی داشتند (05/0P<) و بین خرافه پرستی و اثربخشی تیمی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (05/0P<). همچنین، مؤلفه های خرافه پرستی توانایی پیش بینی اثربخشی تیمی را دارا هستند (56/0=r). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که سطحی از خرافات می تواند موجب افزایش اثربخشی در ورزشکاران حرفه ای شود. همچنین، تنها درصورتی که فرد پس از چندین تلاش نتیجه موفق نگیرد، رفتار خرافی را کنار می گذارد. با توجه به این مدلِ رفتاری شاید برخی از ورزشکاران این تحقیق با رفتار خرافی آشنا شده اند، اما به دلیل عدم کسب موفقیت آن رفتار را ترک کرده اند.