درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین متغیر درگیری شناختی با متغیرهای خودنظمجویی تحصیلی و هیجان های پیشرفت بر روی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه در شهر تهران انجام گرفت. اعضای نمونه جامعه آماری شامل ۲۵۰نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد ) ۱۰۱پسر و ۱۴۹دختر( بودن که به روش نمونهگیری در دسترس از بین دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی انتخاب شدند. به منظور جمعآوری دادهها پرسشنامه درگیری شناختی پینتریچ، پرسشنامه هیجان های پیشرفت پکران و پرسشنامه خودنظمجویی تحصیلی پینتریچ و دیگروت مورد استفاده قرار گرفت. سپس از طریق نرمافزار </span><span class="fontstyle2">SPSS- ۲۱ تجزیه و تحلیل دادههای آماری در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج آماری استنباطی نشان داد که بین درگیری شناختی به عنوان متغیر وابسته تحقیق و هیجان های پیشرفت رابطه معنادار آماری وجود دارد. این ارتباط معنادار بین درگیری شناختی و هردو جنبه از هیجان های پیشرفت )هیجان های مثبت و هیجان های منفی( بهطور مجزا برقرار است. به این صورت که درگیری شناختی با هیجان های پیشرفت رابطه مثبت و مستقیم </span><span class="fontstyle2">) (r= ۰.۱۹۴و با هیجان های منفی پیشرفت رابطه منفی و معکوس </span><span class="fontstyle2">) (r= - ۰.۴۶۹دارد. همچنین نتایج دیگر تحقیق نشان داد که درگیری شناختی با متغیر مستقل دیگر پژوهش یعنی خودنظمجویی تحصیلی نیز رابطه مستقیم و معناداری </span><span class="fontstyle2">) (r= ۰.۴۴۶دارد.

پژوهش باهدف تعیین میزان اثربخشی آموزش برنام ه ش ناختی- رفت اری م ارتین ب ر تقوی تکنن ده و سرکوبکنندههای افکار دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران انجام شد. روش پژوهش آزمایشی بود. طرح تحقیق شامل طرح دو گروهی آزمایش و کنترل و اجرای پیشآزمون، پس آزمون و پیگی ری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر دبیرستانهای شهر ته ران در س ال تحص یلی 1393-94بود. سپس از بین دانشآموزانی که در مقیاس انگیزه و اشتیاق مارتین نمره پایین گرفتن د 44 نفر به تصادف انتخاب و بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل )ه ر گ روه 22نف ر( گم ارده ش دند. ب ه منظ ور جم عآوری دادهه ا برنام ه ش ناختی رفت اری مارتین)تقوی تکنن دهه ای افک ار: خودباوری،ارزشگذاری، یادگیری متمرکز، سرکوبکنندههای افک ار: اض طراب، اجتن اب از شکس ت، کنترل نامطمئن( بر روی دانشآموزان گروه آزمایش در 16جلسه 60دقیقهای به ص ورت ی ک ب ار در هفته اجرا شد. پایایی کلی و پایایی متغیرهای یازدگانه مقیاس مارتین، مورد تأیید بود. ب رای تجزی ه و تحلیل؛ جهت اثربخشی برنامه شناختی رفتاری مارتین از روش تحلیل واریانس دو راهه یا یک راهه با اندازهگیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش برنامه شناختی- رفتاری مارتین بر تقویتکنندهها و سرکوبکنندههای افکار دانشآموزان دختر مقطع دبیرستان شهر تهران در سه حالت )دوره زمانی( در دو گروه آزمایش و کنترل تأثیر معناداری داشته است).(

هدف مطالعه حاضر، بررسی نقش متغیرهای پذیرشی در موفقیت تحصیلی دانشجویان دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد و تدوین آنها در قالب مدل پیش بینی بوده و طرح مطالعه از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل، کلیه پذیرفته شدگان در دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد مرکز آموزش الکترونیکی دانشگاه علم و صنعت ایران بود که تا پایان نیمسال دوم سال تحصیلی 92-1391حداقل، یک نیمسال، نمرات ثبت شده داشته اند. معدل کل واحدهای اخذ شده در مقطع تحصیلی فعلی به عنوان متغیر وابسته، در نظر گرفته شد. تحلیل داده ها با مدل رگرسیون خطی و به شیوه گام به گام به اجرا درآمد. نتایج تحلیل ها حاکی از آن است که شاخص های پذیرشی به تنهائی از توان نسبتاً پائینی برای پیش بینی موفقیت تحصیلی در دوره های آموزش الکترونیکی برخوردارند. لذا نمی توان سیاست گذاری های آموزشی در این دوره ها را صرفاً برمبنای مؤلفه های پذیرشی بنا نهاد. با اینحال، در صورتیکه اطلاعات در اختیار یا قابل حصول مدیریت دانشگاه، محدود به اطلاعات پذیرشی باشد، می توان گفت: در مقطع کارشناسی، بومی بودن، معدل دیپلم و پذیرش از طریق آزمون اختصاصی و در مقطع ارشد، رشته تحصیلی مقطع کارشناسی(مهندسی)، پذیرش از طریق آزمون اختصاصی(با وزن منفی)، معدل کل مقطع کارشناسی، نوع دانشگاه محل تحصیل مقطع کارشناسی(دولتی) و رشته تحصیلی مقطع کارشناسی(علوم پایه)، به ترتیب، به عنوان مؤثرترین  پیش بینی کننده های موفقیت تحصیلی، قابل معرفی اند. درمجموع فرض بر این است که نتایج این مطالعه   می تواند برای دانشگاه مورد مطالعه و سایر دانشگاه های مشابه در امر برنامه ریزی آموزشی برای توسعه دوره های آموزش الکترونیکی مورد بهره برداری قرار گیرند.

هدف این پژوهش، طراحی الگوی مدیر آموزشی اُسوه در نظام آموزش وپرورش و سپس ارزیابی مدیران مدارس تهران براساس این الگو بود. روش پژوهش مطالعه موردی کیفی بود که مشارکت کنندگان بالقوه این بخش سه گروه مدیران نمونه مدارس، مدیران حوزه های علمیه شهر تهران و کادر آموزشی و اداری مدارس (گروه های کانونی) را تشکیل دادند که با روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک معیار و براساس اشباع نظری مشارکت کنندگان پژوهش انتخاب شدند. مضامین مربوط به مدیر آموزشی اُسوه در قالب هشتادونُه مضمون پایه (اولیه)، پنج مضمون سازمان دهنده (اصلی) و یک مضمون فراگیر، از مصاحبه عمیق نیمه ساختمند با مشارکت کنندگان و بررسی اسناد اسلامی مانند کتاب قرآن و نهج البلاغه استخراج و در قالب شبکه مضامین مدیر آموزشی اُسوه ترسیم شد. 

در ایران رشد کمی و بی سابقه نهاد های آموزشی از خردترین پایه تا آموزش عالی طی دو دهه اخیر فزونی یافته است اما نتایج برخی مطالعات نشان می دهد شاخص توسعه آموزشی از توزیع جغرافیایی عادلانه برخوردار نیست. لذا این پژوهش با هدف شناخت و تحلیل فضایی نابرابری آموزشی در بین شهرستان های کشور انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی – تحلیلی می باشد و داده های این تحقیق از نتایج سرشماری 1390 و سالنامه وزرات آموزش و پرورش (1390) به تفکیک شهرستان های کشور استخراج و براساس رویکرد سیستمی به صورت شاخص تبدیل شده است. به منظور ارزیابی نابرابری، این مفهوم در دو بعد شاخص های درونداد و برونداد و 33 شاخص مورد سنجش قرار گرفت. تکنیک مورد استفاده برای شاخص سازی تکنیک ویکور می باشد و وزن ابعاد، مولفه ها و شاخص ها با براساس نظرات 10 تن از صاحبنظران و اساتید تعیین و در محاسبات مورد استفاده قرار گرفت. همچنین به منظور انجام تحلیل های فضایی، پس از انتقال داده ها به نرم افزار Arc gis از تکنیک های آماری فضایی شامل خوشه بندی فضایی و تحلیل لکه های داغ استفاده شد. یافته ها حاکی از آن است که شهرستان های مرزی کشور نسبت به مرکز دارای نابرابری در توزیع امکانات و بهره مندی از آموزش هستند و این نابرابری در شهرستان های جنوبی کشور نظیر استان های بوشهر و سیستان و بلوچستان نمایان تر است. نتایج تحلیل ها مبین نیاز شهرستان های کمتر برخوردار از آموزش به برنامه ریزی و توجه ویژه سیاست گذاران این حوزه به این مناطق می باشد. در ایران رشد کمی و بی سابقه نهاد های آموزشی از خردترین پایه تا آموزش عالی طی دو دهه اخیر فزونی یافته است اما نتایج برخی مطالعات نشان می دهد شاخص توسعه آموزشی از توزیع جغرافیایی     عادلانه برخوردار نیست. لذا این پژوهش با هدف شناخت و تحلیل فضایی نابرابری آموزشی در بین شهرستان های کشور انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی – تحلیلی می باشد و داده های این تحقیق از نتایج سرشماری 1390 و سالنامه وزرات آموزش و پرورش (1390) به تفکیک شهرستان های کشور استخراج و براساس رویکرد سیستمی به صورت شاخص تبدیل شده است. به منظور ارزیابی نابرابری، این مفهوم در دو بعد شاخص های درونداد و برونداد و 33 شاخص مورد سنجش قرار گرفت. تکنیک مورد استفاده برای شاخص سازی تکنیک ویکور می باشد و وزن ابعاد، مولفه ها و شاخص ها با براساس نظرات 10 تن از صاحبنظران و اساتید تعیین و در محاسبات مورد استفاده قرار گرفت. همچنین به منظور انجام تحلیل های فضایی، پس از انتقال داده ها به نرم افزار Arc gis از تکنیک های آماری فضایی شامل خوشه بندی فضایی و تحلیل لکه های داغ استفاده شد. یافته ها حاکی از آن است که شهرستان های مرزی کشور نسبت به مرکز دارای نابرابری در توزیع امکانات و بهره مندی از آموزش هستند و این نابرابری در شهرستان های جنوبی کشور نظیر استان های بوشهر و سیستان و بلوچستان نمایان تر است. نتایج تحلیل ها مبین نیاز شهرستان های کمتر برخوردار از آموزش به برنامه ریزی و توجه ویژه سیاست گذاران این حوزه به این مناطق می باشد.

هدف این مطالعه بررسی نقش واسطه ای نگرش نسبت به ریاضی و خودکارآمدی ریاضی در رابطه بین ادراک از خوش بینی آموزشی معلم با پیشرفت تحصیلی درس ریاضی است. بدین منظور 315 دانش آموز دوره متوسطه شهر بیرجند (133 دختر و 182 پسر) به روش خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به پرسش نامه های خوش بینی آموزشی معلم وولفولک هوی، هوی و کورز (2008)، نگرش نسبت به ریاضی آیکن (1978) و مقیاس خودکارآمدی ریاضی لئو، کویرالا و می (2009) پاسخ دادند و درنهایت پیشرفت تحصیلی ریاضی آنان از طریق نمرات ریاضی پایان ترم دانش آموزان ارزیابی شد. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل مسیر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. مدل تحلیل مسیر نشان داد که برازش مطلوبی با داده ها دارد. نتایج نشان داد که اثر مستقیم ادراک از خوش بینی آموزشی معلم و نگرش نسبت به ریاضی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی معنادار نیست، اما اثر مستقیم خودکارآمدی ریاضی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی معنادار است. همچنین اثر غیرمستقیم ادراک از خوش بینی آموزشی معلم بر پیشرفت تحصیلی ریاضی از طریق نگرش نسبت به ریاضی و خودکارآمدی ریاضی معنادار است. علاوه بر این، اثر مستقیمِ نگرش نسبت به ریاضی بر خودکارآمدی ریاضی و اثر غیرمستقیم نگرش نسبت به ریاضی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی از طریق خودکارآمدی ریاضی از نظر آماری معنادار است. از یافته های این پژوهش نتیجه گیری شد که ادراک دانش آموزان از خوش بینی آموزشی معلم از طریق متغیرهای واسطه ای دیگر یعنی نگرش نسبت به ریاضی و خودکارآمدی ریاضی بر پیشرفت تحصیلی درس ریاضی اثر دارد.

روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-پیمایشی از نوع تحلیل محتوا و کاربردی می باشد.جامعه آماری این پژوهش شامل محتوای بخش گیاهی کتاب درسی زیست شناسی 2متوسطه دوم در سال تحصیلی95-1394 می باشد.حجم نمونه برابر با جامعه آماری انتخاب گردیده .ابزار این تحقیق تحلیل محتوای محقق ساخته با توجه به الگوی خلاقیت گیلفورد می باشد. برای تحلیل محتوای از یک طرح کد گذاری استفاده شده . این کار در سه مرحله انجام شده است. مرحله اول سوالات تصاویرفعالیتها متن کتاب مشخص شده وکد گذاری میشود؛ در مرحله دوم کلیه واحدها در تمامی قسمت ها با طبقه مورد نظر، ازنظر شاخصهای خلاقیت گیلفورد مطابقت داده شده و در جداول مربوطه ثبت شده و در مرحله سوم کلیه واحدها که در سطوح مختلف خلاقیت گیلفورد قرار داشتند شناسایی و شمارش شده اند داده های حاصل با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است بخش گیاهی کتاب درسی زیست شناسی 2 متوسطه دوم تأکید بیشتری به سطح حافظه شناختی و تفکر همگرا دارد و به تفکر واگرا و تفکر ارزشیاب در حد ضعیفی توجه نموده است درمحتوای بخش گیاهی کتاب درسی زیست شناسى2 بین سطوح گوناگون خلاقیت گیلفورد تعادل مناسبی وجود ندارد و بایستی در این زمینه تمهیداتی اندیشیده شود

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین زیرسامانه های مدیریت منابع انسانی و کارآفرینی سازمانی در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان بجنورد می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه زیرسامانه های منابع انسانی مقیمی و کارآفرینی سازمانی کورنوال و پرلمن برای 351 نفر(187 مرد و 164زن) که از مجموع 3970 نفر از کارکنان انتخاب شده بودند، استفاده گردید. پرسشنامه ها دارای روایی منطقی و همگرا بوده و پایایی نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 89/0 و 79/0 محاسبه شد. با توجه به نرمال بودن داده ها با عنایت به نتایج آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، جهت تعیین ارتباط بین متغیرهای پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج آماری نشان می دهد که بین زیرسامانه های مدیریت منابع انسانی (جذب و تامین نیروی انسانی، آموزش، طراحی شغل و جبران خدمات) با کارآفرینی سازمانی ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد اما بین زیرسامانه های روابط کار و توسعه با کارافرینی سازمانی ارتباطی وجود ندارد.

قرن بیست و یکم با پیشرفت های خیره کننده در فناوری اطلاعات و ارتباطات، جهان را به سوی «دهکد ه جهانی» رهنمون ساخته که شاخصه های اصلی آن، از بین رفتن فاصله ها، زمان و مکان است. این تحول همچنین باعث در هم ریختن نظام ها، سازمان های ملی موجود، شیوه های رفتاری و آسیب های اجتماعی مختلف بر شهروندان شده است.سهولت در شکل گیری و گسترش شبکه های اجتماعی مجازی توسط افراد و گروه هایی که می توانند اهدافی مغایر با اهداف رسمی و قانونی موجود در یک جامعه داشته باشند؛ عرصه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی را با چالش ها و بحران هایی مواجه ساخته است. بعلاوه، کشورهای سلطه گر که همواره به دنبال تسلط و بهره کشی از دیگران بوده اند و امروزه به دلایل مختلف نمی توانند با رویکرد نظامی شهروندان سایر کشورها را در اختیار و انقیاد خود درآورند؛ سعی می کنند از طریق شبکه های اجتماعی مجازی و ایجاد دگرگونی در هویت های فرهنگی و رفتاری، مطامع خود را دنبال کنند . بنابراین، رسانه های ارتباط جمعی و شبکه های اجتماعی مجازی به عنوان مهمترین و موثرترین ابزار برای اثرگذاری مؤثر بر رفتار مخاطبان درآمده اند و منشأ بسیاری از تحولات امنیتی معاصر و کنترل کننده جریان ها و تحولات اجتماعی در جهان محسوب می شوند.یافته های پژوهش حاضر که با رویکرد توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از منابع مختلف کتابخانه ای و اینترنتی به انجام رسیده است؛ بیانگر آن است که شکل گیری شبکه های اجتماعی مجازی در عین فرصت های مثبت و سازنده، می توانند دگرگونی های وسیعی در رفتار شهروندان به وجود آورده و آسیب های اجتماعی متعددی از جمله ناامنی های اجتماعی را متوجه جوامع نماید

در عصر حاضر، همانند اعصار گذشته، به جایگاه معلم در عرصه تعلیم و تربیت تأکید زیادی می شود. در سیستم های آموزشی، افراد زیادی مشغول به کارند اما، نقش معلمان از دیگر افراد بسیار برجسته تر می نماید چنان که بخش مهمی از اوقات را دانش آموزان در مدرسه زیر نظر آنها سپری می شود و عوامل دیگر فراهم آورنده زمینه برای فعالیت معلّم ها می باشد از این رو بسیاری از دانش آموختگان نظام آموزشی سنتی و جدید شکل گیری شخصیت خود را مرهون معلمان خود می دانند.در همین راستا، ویژگی هایی گوناگونی را نیز برای معلم برشمرده اند که از میان آنها داشتن روحیه ی علمی از مهمترین ویژگی ها ذکر می شود. این مقاله با ذکر ویژگی های روحیه ی علمی، به ذکر آثار این روحیه در عرصه ی تعلیم و تربیت و کاستی آن پرداخته و با ارائه ی مفهومی تحت عنوان روحیه معلمی به نسبت های ممکن مواجهه ی این مفهوم با مفهوم روحیه ی علمی، بپردازد. این پژوهش از نوع کیفی است و روش آن توصیفی-تحلیلی است. یافته ها نشان می دهد که توجه به پرورش روحیه ی معلمی در تربیت معلم اعم بر پرورش روحیه ی علمی است. در پایان، با ارائه ی رویکردی مناسب برای تربیت معلم، پرورش روحیه ی معلمی یا مربی گری با استعلای روحیه علمی نتیجه گیری و پیشنهاد شده است.

هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر آموزش مبتنی بر برنامه ی رایانه ای و تدریس سنتی بر پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی بود. پژوهش حاضر، مطالعه ای شبه آزمایشی همراه با پس آزمون بود. تعداد 228 دانش آموز (122 دختر و 106 پسر) کلاس سوم با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند برای اجرای یک برنامه آموزشی جدید انتخاب شد. آزمودنی ها به طور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. مبحث کسر، با استفاده از یک نرم افزار آموزشی در یک جلسه 45 دقیقه ای و به صورت همزمان در 4 کلاس آموزش داده شد. پس از پایان آموزش، به صورت همزمان از هر 4 گروه، آزمونی مشتمل بر 6 سؤال که با مشارکت آموزگاران متخصص هر 4 کلاس از قبل طراحی شده بود، به عمل آمد. یافته ها نشان داد که اجرای تدریس با استفاده از شیوه برنامه ی رایانه ای می تواند تأثیر مثبت و معناداری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی بگذارد. دانش آموزان پسر گروه آزمایش بیشترین میانگین نمره را در پس آزمون کسب نمودند و عملکرد آنها در مقایسه با پسران و دختران گروه گواه، افزایش معناداری داشت. تعامل جنسیت و گروه نیز بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان معنادار بود.

هدف پژوهش حاضر شناسایی شیوه ها و موانع ارائه بازخورد معلمان به دانش آموزان در برنامه ارزشیابی توصیفی بود. بدین منظور، 351 نفر از معلمان مقطع ابتدایی استان البرز در سال تحصیلی 93-92 به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم (نسبتی) انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته 42 گویه ای بود که روایی محتوایی آن از سوی استادان باتجربه و بر اساس مدل های نظری تأیید شد. ضریب اعتبار پرسشنامه نیز با آلفای کرونباخ 80/0 برآورد شد. نتایج پژوهش نشان داد که معلمان در برنامه ارزشیابی توصیفی از شیوه های ناکارآمدی در ارائه بازخورد به دانش آموزان استفاده می کنند. برخی از مهم ترین شیوه های نادرست شناسایی شده در ارائه بازخورد عبارت اند از: رتبه بندی کردن دانش آموزان و بیان رتبه های آنها در جمع کلاسی، ارائه بازخوردهای نامناسب از لحاظ ساختار و محتوا، ارائه بازخوردهای رتبه گرا به جای بازخوردهای فرایندگرا و ارائه نکردن بازخوردهای انگیزشی و راهبردی مناسب در مقاطع پایین. در ارائه چنین بازخوردهایی عوامل و موانعی تأثیرگذار بوده است که در این بین می توان به ناکارآمد بودن دوره های آموزشی برگزار شده، تراکم بالای دانش آموزان، پایین بودن سطح دانش معلمان در مورد بازخورد و در نهایت نگرش مثبت عمده معلمان نسبت به نظام ارزشیابی سنتی اشاره کرد. با توجه به چالش های موجود راهکارهایی برای بهبود ارائه شده است.

ارتباط ضعیف دانشگاه ها و بخش صنعت همواره یکی از مباحث چالش برانگیز بوده است. بنابراین، هدف اصلی این پژوهش بررسی چالش ها و راه کارهای ارتباط مؤثر و پایدار مراکز علمی- کاربردی با بخش صنعت است. در این پژوهش از روش دلفی استفاده شده است. پانل متخصصین شامل رؤسای مراکز علمی- کاربردی فنی و حرفه ای و مدیران ستادی مؤسسه آموزش عالی علمی- کاربردی مهارت بودند. این تحقیق در سه مرحله انجام شد که 47 چالش و 30 راه کار در مرحله نخست از سوی افراد مشخص شد. در مرحله دوم، چالش ها و راه کارها به صورت طیف لیکرت پنج گزینه ای درآمده و در قالب پرسشنامه به جامعه پژوهش بازگردانده شد. در نهایت، گویه هایی که کمتر از 80 درصد نسبت به آنها توافق جامع وجود داشت، حذف شد. گویه های باقی مانده در طبقات مختلف دسته بندی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که اکثر چالش ها در حوزه ساختاری قرار دارند و اکثر راه کارهای ارائه شده نیز در راستای تأمین و توسعه زیرساخت ها بودند. در پایان با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهادهای کاربردی ارائه شد.

زمینه و اهداف: این پژوهش به بررسی وضعیت فعلی و وضعیت مطلوب تدریس کیفی در آموزش عالی از دیدگاه دانشجویان دکتری تخصصی بر اساس خط مشی های 7 گانه می پردازد. روش بررسی: روش پژوهش پیمایشی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع دکتری تخصصی دانشگاه بوعلی سینا (854 نفر) در سال تحصیلی 1395-1394 بوده و با روش نمونه گیری طبقه بندی نسبتی تصادفی و با استفاده از جدول تعین حجم نمونه کرجسی و مورگان 269 به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تدریس کیفی Hénard & Roseveare بود. روایی ابزار با استفاده از روایی محتوی توسط صاحب نظران مورد تائید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 0/92 محاسبه گردید. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و آزمون آماری t همبسته، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون فریدمن استفاده شد.

زمینه: خواندن یک مهارت مهم برای یادگیری دروس است. افت شنوایی می تواند منجر به اختلال خواندن در دانش آموز کم شنوا شود. هدف از کاردرمانی در این دانش آموزان علاوه بر آموزش، شناخت، ارزیابی و برطرف کردن موانع یادگیری نیز می باشد.

هدف این پژوهش مقایسه سلامت عمومی، مهارت های اجتماعی و حرمت خود دانش آموزان تیزهوش دارای برنامه آموزشی تلفیقی و جداسازی شده بود. پژوهش حاضر به روش علی- مقایسه ای انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر تیزهوش مراکز استعدادهای درخشان و دانش آموزان دختر تیزهوش مدارس تلفیقی بود که در سال تحصیلی 93-92 در شهر رشت مشغول به تحصیل بودند، که از بین آنها نمونه ای به حجم 180نفر(90 نفر دانش آموز تیزهوش از مرکز جداسازی شده و 90 دانش آموز تیزهوش از مدارس تلفیقی) بودند. روش نمونه گیری در مدارس جداسازی شده به شیوه هدفمند و در مدارس تلفیقی از طریق نمونه گیری خوشه ای انجام شد. برای گردآوری داده ها از مقیاس حرمت خود کوپر اسمیت، پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ ویرایش 28 سؤالی، و پرسش نامه مهارت های اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمونt مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دانش آموزان تیزهوش دارای برنامه آموزشی تلفیقی و جداسازی شده از نظر سلامت عمومی، مهارت های اجتماعی و حرمت خود تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). بدین صورت که سلامت عمومی و حرمت خود دانش آموزان تیزهوش دارای برنامه آموزشی تلفیقی به طور معنی داری بالاتر از دانش آموزان تیزهوش دارای برنامه آموزشی جداسازی شده است(01/0>P) و مهارت های اجتماعی دانش آموزان تیزهوش دارای برنامه آموزشی جداسازی شده به طور معنی داری بالاتر از دانش آموزان تیزهوش دارای برنامه آموزشی تلفیقی است(01/0>P).

زمینه و هدف: در ارتباط با توانایی های شناختی افراد با آسیب شنوایی، حافظه همواره موردتوجه متخصصان بوده است. به خصوص نقش حافظه دیداری در به یادسپاری و یادآوری علائم نشانه ای مانند حرکات دست در گفتار نشانه دار و زبان اشاره به کرّات موردپژوهش قرارگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارت های دیداری بر حافظه دیداری کوتاه مدت کودکان پسر با آسیب شنوایی بود. روش: طرح پژوهش آزمایشی، از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. بر این اساس از بین کل دانش آموزان با آسیب شنوایی پسر شهر تهران تعداد 36 نفر از دانش آموزان پسر 7 تا 10 سال مدرسه ناشنوایان باغچه بان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جای دهی شدند. پس از 10 جلسه مداخله بر روی گروه آزمایشی، داده ها با استفاده از آزمون حافظه دیداری کیم کاراد (1945) جمع آوری شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های ادراک دیداری باعث بهبود حافظه دیداری کوتاه مدت در کودکان پسر با آسیب شنوایی گردیده است. نتیجه گیری: جهت تقویت حافظه دیداری در کودکان با آسیب شنوایی می توان از مهارت های ادراک دیداری استفاده نمود؛ زیرا این مهارت های ادراکی باعث فعال سازی مناطق مربوط به حافظه دیداری و درنتیجه باعث تقویت حافظه دیداری می گردد.