درخت حوزه‌های تخصصی

سلامت حالتی پویاست که بر اساس آن افراد به طور مداوم خود را با تغییرات محیط داخلی و خارجی سازگار می کنند. علوم و رشته های مختلفی به تبیین سلامت پرداخته اند که از میان آن ها رشته های حوزه ی بهداشت جامعه، نگاه ویژه ای بر این مقوله دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی و تدوین مدل ساختاری پیش بینی بهزیستی ذهنی بر اساس ذهنیت فلسفی و کمال گرایی با میانجی گری ذهن آگاهی در کارمندان مرد شهر تهران انجام شده است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ی موردمطالعه در این پژوهش شامل کلیه ی کارمندان مرد در چهار دستگاه دولتی نهاد ریاست جمهوری، ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز، گمرک و وزارت صنعت و معدن شهر تهران در سال 1397 بودند. در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد. حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش، 300 نفر در نظر گرفته شد. ابزار این تحقیق، پرسشنامه های ذهنیت فلسفی اسمیت (2005)، کمال گرایی بشارت (2007)، ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) و بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) بودند. روش آماری مورداستفاده در پژوهش، تبیین مدل ساختاری بود. مدل ساختاری پیش بینی بهزیستی ذهنی بر اساس ذهنیت فلسفی و کمال گرایی با میانجی گری ذهن آگاهی در کارمندان مرد با داده های گردآوری شده برازش قابل قبول و مطلوبی داشت (0/05> P )؛ بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که ذهنیت فلسفی و کمال گرایی با میانجی گری ذهن آگاهی، بهزیستی ذهنی در کارمندان مرد شهر تهران را تبیین می کند.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا با درمان اکت بر سلامت اجتماعی سالمندان انجام شد. روش: در یک طرح کاربندی کنترل شده تصادفی نمونه پژوهش شامل 66 سالمند (46 زن و 20 مرد) از مراکز توانبخشی سالمندان روزانه بهزیستی شهرستان ساری انتخاب شدند. آزمودنی ها به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل بدون درمان تقسیم شدند. گروه آزمایشی اول و دوم به ترتیب مداخله معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا ، و اکت را دریافت کردند، اما گروه کنترل در لیست انتظار ماند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز انجام شد و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط تحلیل شدند. یافته ها: میانگین مؤلفه های اجتماعی بطور معناداری در هر دو گروه آزمایشی بالاتر از گروه کنترل بود (0/001>P). دو گروه آزمایشی تفاوت معنی داری با یکدیگر  در مؤلفه ها نداشتند (0/05<P)، ولی گروه معنادرمانی نسبت به گروه اکت از سطح کلی سلامت اجتماعی بالاتری برخوردار بوده است (0/05>P). نتیجه گیری: با توجه به ساختار فرهنگی-اجتماعی جامعه ایرانی، قویاً استفاده از رویکردهای درمانی مبتنی بر فرهنگ را توصیه می کنیم.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه «حیای جنسی، خودشفقت ورزی» و «سبک های دلبستگی به خداوند» در «زوجین متقاضی طلاق» و «زوجین عادی» شهر گرگان انجام شد. روش تحقیق، توصیفی و از نوع پژوهش های علّی−مقایسه ای بود. از جامعه آماری زوجین متقاضی طلاق، 120 زوج با روش نمونه گیری در دسترس و از جامعه زوجین عادی 120 زوج به صورت هدفمند انتخاب شدند. آزمودنی ها پرسشنامه های حیای جنسی−فرم خلاصه شده، خودشفقت ورزی−فرم کوتاه و سبک های دلبستگی به خداوند−فرم خلاصه شده تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس مانوا استفاده شد. یافته ها نشان داد که زوجین متقاضی طلاق نسبت به زوجین عادی نمرات کمتری در آزمون حیای جنسی و سبک های دلبستگی به خداوند کسب کردند. بین دو گروه در مقیاس خودشفقت ورزی تفاوت معناداری به دست نیامد. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود در مشاوره های پیش از ازدواج حیای جنسی و سبک دلبستگی به خداوند زوجین مورد ارزیابی قرار گیرد.

زمینه: تحقیقات به نقش موثر درمانگری های شناختی رفتاری و ذهن آگاهی بر رفتارهای خودمراقبتی اشاره دارد، اما کدام یک از این درمان ها می تواند بر بهبود رفتارهای خودمراقبتی بیماران دارای دیابت نوع دو تاثیر داشته باشد؟ هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری و آموزش ذهن آگاهی بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. تعداد 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که در سال 1397 عضو انجمن خیریه حمایت از بیماران دیابتی تهران بودند مورد بررسی قرار گرفتند. از میان آنها، 48 نفر که دارای کم ترین نمرات بر روی پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی توبرت و گلاسکو (1994) بودند، انتخاب و به تصادف در سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) جایگزین شدند و به ترتیب تحت آموزش درمانگری شناختی رفتاری کرین(1390) و ذهن آگاهی بی یر (2014) قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان دهنده تأثیر معنادار هر دو روش مداخله های شناختی رفتاری (0/05 p< ) و آموزش ذهن آگاهی (0/05 p< ) بر افزایش سطح رفتارهای خودمراقبتی بیماران بود. بر اساس نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی، بین میزان تأثیر دو مداخله روانشناختی بر افزایش رفتارهای خودمراقبتی بیماران تفاوتی وجود نداشت (0/01 p< ). نتیجه گیری: مداخله شناختی رفتاری از طریق تغییر و کنارآمدن با باورهای غیر منطقی بیماران و مداخله ذهن آگاهی از طریق افزایش دامنه توجه به خود و پیگیری برنامه های درمانگری ، می تواند پای بندی به برنامه های خودمراقبتی دیابت را در بیمار افزایش دهد.

زمینه: تحقیقات مختلف نشان داده اند که بین طرحواره های سازش نایافته و نشانگان وسواس - ناخودداری ارتباط وجود دارد، اما در ارتباط نقش میانجی گر آشفتگی استنتاج در این رابطه تحقیقی صورت نپذیرفته است. بنابراین، مسئله تحقیق این است که آیا آشفتگی استنتاج می تواند نقش داشته باشد؟ هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای آشفتگی استنتاج در رابطه بین طرحواره های سازش نایافته اولیه و نشانگان وسواس - ناخودداری در دانشجویان دانشگاه می پردازد. روش: این پژوهش از یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه دانشجویان دوره لیسانس دانشگاه اراک بود. از بین آنها، 532 دانشجوی دوره لیسانس دانشگاه اراک با روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه وسواس - ناخودداری بازنگری شده (فوآو همکاران، 2002)، پرسشنامه طرحواره یانگ - فرم کوتاه ( 1998)، و پرسشنامه بسط یافته آشفتگی استنتاج (آردما و همکاران،2010) استفاده شد. یافته ها: براساس تئوری طرحواره های سازش نایافته و آشفتگی استنتاج، نتایج تأثیر مستقیم و غیرمستقیم طرحواره های سازش نایافته بر نشانگان وسواس - ناخودداری را از طریق میانجی گر آشفتگی استنتاج نشان داد (0/01> p ، 0/05> p ) . نتیجه گیری: این یافته ها بر این موضوع تأکید دارد که هم طرحواره های سازش نایافته و هم آشفتگی استنتاج در توصیف نشانگان وسواس - ناخودداری، دارای اهمیت هستند. همچنین آشفتگی استنتاج به عنوان میانجی، متغیری است که رابطه بین طرحواره های سازش نایافته و نشانگان وسواس - ناخودداری تبیین می کند.

زمینه: اهمال کاری به عنوان نقص در خودتنظیم گری، یکی از عوامل اصلی در بسیاری از مشکلات شخصی و بین شخصی محسوب می شود. هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس اهمال کاری ناب شامل همسانی درونی، پایایی بازآزمایی، روایی همگرا و تشخیصی (افتراقی) و روایی سازه بود. روش: چهارصد و هشتاد و هفت دانشجو (263 دختر، 224 پسر) از دانشجویان دانشگاه تهران به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس اهمال کاری ناب ( PPS )، مقیاس کمال گرایی چند بعدی تهران ( TMPS )، مقیاس استحکام من ( ESS ) و مقیاس سلامت روانی (28- MHI ) را تکمیل کنند. یافته ها: پایایی بازآزمایی و همسانی درونی مقیاس اهمال کاری ناب در حد رضایت بخش مورد تأیید قرار گرفت. روایی همگرا و تشخیصی (افتراقی) مقیاس اهمال کاری ناب از طریق محاسبه ضرایب همبستگی آن با ابعاد کمال گرایی، استحکام من و شاخص های سلامت روانی در مورد شرکت کنندگان بررسی شد. نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره شرکت کنندگان در مقیاس اهمال کاری ناب با کمال گرایی خودمحور (0/001 p< )، استحکام من (0/001 p< ) و بهزیستی روانشناختی (0/001 p< ) همبستگی منفی و بین نمره اهمال کاری دانشجویان با کمال گرایی دیگرمحور (0/001 p< )، کمال گرایی جامعه محور (0/001 p< ) و درماندگی روانشناختی (0/001 p< ) همبستگی مثبت معنادار وجود دارد. این نتایج، روایی همگرا و تشخیصی مقیاس اهمال کاری ناب را تأیید می کنند. نتیجه گیری: نتایج اولیه تحلیل عاملی اکتشافی وجود یک عامل کلی اهمال کاری را برای مقیاس اهمال کاری ناب تأیید کرد. بر اساس نتایج این پژوهش، مقیاس اهمال کاری ناب برای سنجش این سازه در نمونه های ایرانی از پایایی و روایی کافی برخوردار است.

زمینه: سبک های دلبستگی و ریخت های شخصیتی از مؤلفه های تعیین کننده در روابط صمیمی زوجین از جمله رضایت از زندگی و رضایت جنسی است. مسئله این پژوهش کمبود داده های کافی در ارتباط با رابطه سبک های دلبستگی و ریخت های شخصیتی با رضایت زندگی و جنسی با در نظر گرفتن اثرات تعاملی بین آنها است. هدف : هدف از این پژوهش مقایسه میزان رضایت از زندگی و رضایت جنسی با توجه به سبک های دلبستگی در دو ریخت شخصیتی a و b بود. روش: این پژوهش علّی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان متأهل دانشگاه پیام نور مرکز تبریز در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود که بالغ بر ۷۰۰۰ نفر بودند. ۴۰۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند . پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر (2008)، رضایت جنسی هادسون (1981)، سبک دلبستگی هازن و شیور (1987) و ریخت شخصیت بورتنر (1967) روی این افراد اجرا گردید و در انتها بعد از حذف تعداد ۱۵ نفر از نمونه ها به دلیل وجود خطا در پرسشنامه ها، تحلیل واریانس دو عاملی برای تعداد ۳۸۵ نمونه انجام شد. یافته ها: یافته ها حاکی از این بود که میزان رضایت از زندگی از تعامل بین نوع سبک دلبستگی افراد و ریخت شخصیت آنها تأثیر می پذیرد، به گونه ای که افرادی با سبک دلبستگی ایمن در هر دو نوع ریخت شخصیت از میزان رضایت از زندگی بالاتری برخوردار بودند (0/05> p ). این در حالی است که میزان رضایت جنسی افراد از نوع سبک دلبستگی و ریخت شخصیت و تعامل بین این دو مؤلفه تأثیر نمی پذیرد (0/05 p> ). نتیجه گیری: میزان رضایت از زندگی افراد از نوع ریخت شخصیتی آنها با توجه به نوع سبک دلبستگیشان تأثیر می پذیرد.

هدف: هدف پژوهش تعیین نقش میانجیگر وجدانگرایی در خودکارامدی، تاب آوری و مدیریت درد با ادراک درد مزمن بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمام افراد دچار درد مزمن مراکز درمانی زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بیمارستان های شهدای تجریش، لقمان حکیم، مدرس و دانشگاه علوم پزشکی تهران، کلینیک 16 آذر و کلینیک درد و استرس رویان در پاییز و زمستان سال 1397 به تعداد 2141 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران با احتمال ریزش تعداد 410 نفر تعیین و به روش در دسترس انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت کاستا و مک کرا (1998)، خودکارامدی درد نیکولاس 1989، راهبردهای مدیریت درد روزنشتایل و کیف (1983)، آزمون تاب آوری کانر و دیویسون (2003) و ادراک درد مزمن کرنز، تورک، رودی (1985)، جمع آوری و بعد از حذف 70 پرسشنامه مخدوش، داده های 340 بیمار دچار درد مزمن با استفاده از معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی در نرم افزار اسمارت پلاس تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که خودکارامدی با باوجدان بودن (269/0 =β، 0001/0 =P) و با ادراک درد (159/0 =β، 0001/0 =P)، مدیریت درد با باوجدان بودن (130/0 =β، 043/0 =P) و با ادراک درد (311/0 =β، 0001/0 =P)، تاب آوری با باوجدان بودن (39/0 =β، 0001/0 =P) و با ادراک درد (316/0 =β، 0001/0 =P) و باوجدان بودن با ادراک درد (278/0 =β، 0001/0 =P) رابطه دارند و باوجدان بودن نقش میانجی را در خودکارامدی درد، مدیریت درد، تاب آوری با ادراک درد ایفا می کند. نتیجه گیری: در کنار درمان های پزشکی، رواندرمانگران می توانند که ادراک درد مزمن را با استفاده از عوامل وجدانگرایی، خودکارامدی، مدیریت درد و تاب آوری تغییر دهند.

زمینه: سازه های تنظیم شناختی هیجان و دلبستگی به خدا از عوامل مهم و تأثیرگذار بر رضایت از زندگی می باشد. اما آیا تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین دلبستگی به خدا و رضایت از زندگی نقش واسطه ای دارد؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی رضایت از زندگی با توجه به نقش دلبستگی به خدا و واسطه گری تنظیم شناختی هیجان انجام گرفته است. روش: بدین منظور در قالب یک پژوهش همبستگی و با طرح تحلیل مسیر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 352 نفر از دانشجویان دانشگاه یاسوج انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه های رضایت از زندگی (اسکات هیوز،2001)، دلبستگی به خدا (بک و مک دونالد، 2004) و مقیاس تنظیم شناختی هیجان (گرانفسکی، کرایچ و اسپینهاون، 2002)، گردآوری و با استفاده از روش آماری مدل یابی معادله های ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین دلبستگی به خدا و رضایت از زندگی , و تنظیم شناختی هیجان رابطه منفی (0/001 p< ) وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد که تنظیم شناختی هیجان بین رضایت از زندگی و دلبستگی به خدا نقش واسطه ای ایفا می کند. نتیجه گیری: در مجموع، مدل حاضر بخوبی چگونگی ارتباط بین دلبستگی به خدا و رضایت از زندگی را تببین می کند و با تمرکز بیشتر بر تنظیم شناختی هیجان و سبک دلبستگی مناسب به خدا می توان رضایت از زندگی دانشجویان را افزایش داد.

زمینه: آموزش کاربردی، از جمله معیارها و شاخصه های موفقیت و کارآمدی نظام آموزش و پرورش در جوامع محسوب می شود. تهیه و تدوین مواد آموزشی کاربردی باید مبتنی بر ویژگی ها و نیازهای فردی، خانوادگی، گروهی و اجتماعی باشد، به گونه ای که در نهایت زندگی مستقل فرد را به همراه داشته باشد. با توجه به مشکلات زبان بیانی از جمله زبان نوشتاری دانش آموزان آهسته گام با نشانگان داون، آیا آموزش زبان نوشتاری کاربردی می تواند منجر به بهبود توانش های ارتباطی و خودکفایی اجتماعی این افراد شود؟ هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی برنامه آموزشی کاربردی خانواده محور بر توانش های نوشتن کودکان دبستان با نشانگان داون بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه) بود. 30 دانش آموز دبستانی آهسته گام با نشانگان داون مشغول تحصیل در مدارس استثنایی شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس گزینش شده و به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه 45 دقیقه ای بسته برنامه آموزشی کاربردی خانواده محور محقق ساخته (1396) جهت بهبود توانش های نوشتن شرکت کردند و هر دو گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس پرسشنامه خواندن و نوشتن شیرازی و نیلی پور (1390) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که برنامه آموزشی کاربردی خانواده محور منجر به افزایش میانگین نمرات توانش های نوشتن شرکت کنندگان گروه آزمایش در حیطه رونویسی و املاء نسبت به گروه گواه شده است (0/001 P< ). نتیجه گیری: بنابراین می توان مطرح کرد که برنامه آموزشی کاربردی خانواده محور روش مؤثری برای بهبود توانش های نوشتن دانش آموزان آهسته گام با نشانگان داون است.

زمینه: سکتۀ مغزی می تواند باعث ایجاد اختلالاتی در ظرفیت های شناختی بیماران شود. استفاده از موسیقی درمانی عصب شناختی برای توانبخشی شناختی این بیماران توصیه شده است. اما مسئله این است که آیا این مداخله به بهبود مهارت های شناختی بیماران سکتۀ مغزی کمک می کند؟ هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی موسیقی درمانی عصب شناختی در توانبخشی شناختی بیماران سکتۀ مغزی بود. روش: در این پژوهش شبه تجربی با طرح اندازه گیری های مکرر با گروه گواه، 30 شرکت کننده به روش هدفمند از میان بیماران سکتۀ مغزی مراجعه کننده به بیمارستان فیروزگر شهر تهران انتخاب و به روش غیرتصادفی در دو گروه پانزده نفرۀ آزمایش و گواه جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش در 14 جلسه موسیقی درمانی عصب شناختی که کتاب آموزشی آن در سال 2014 توسط تاوت و هومبرگ تدوین شده است شرکت کردند. شرکت کنندگان گروه گواه فقط مداخلات معمول بیمارستانی را دریافت کردند. برای ارزیابی سطح مهارت های شناختی شرکت کنندگان از آزمون ارزیابی شناختی مونترال که در سال 2005 توسط نصرالدین و همکارانش تدوین شده است استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که مهارت های شناختی بیماران گروه آزمایش نسبت به بیماران گروه گواه به شکل معناداری افزایش یافته است (0/001 = p ). نتیجه گیری: این بدان معنی است که انجام مداخلات موسیقی درمانی عصب شناختی می تواند در توانبخشی شناختی بیماران سکتۀ مغزی مفید واقع شود.

زمینه: طلاق عاطفی و تعارضات زناشویی خطرسازترین عوامل در اختلافات زناشویی به حساب می آیند. همچنین سرسختی روانشناختی از مؤلفه های مهم شخصیت و تعیین کننده آسیب پذیری در مقابل تنیدگی و مشکلات خانوادگی است. لذا مسأله تحقیق حاضر این است که آیا سرسختی روانشناختی قادر است نقشی میانجی گر را در ارتباط بین سبک های کنترل تعارض و طلاق عاطفی ایفا کند؟ هدف: پژوهش بررسی نقش میانجی گر سرسختی روانشناختی در ارتباط بین سبک های کنترل تعارض و طلاق عاطفی در زوجین بود. روش: پژوهش از نوع همبستگی بود، جامعه آماری شامل کلیه زوجین دارای اختلاف زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سال 1396 بود. 200 نفر با روش نمونه گیری داوطلبانه و در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه ی سخت رویی اهواز (1377)، پرسشنامه سبک های کنترل حل تعارض (موری و اشتراس ، 1990) و آزمون طلاق عاطفی (رازقی، غباری بناب و مظاهری، 1387). تحلیل داده ها با استفاده از آزمون بارتلت و معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: نقش سرسختی روانشناختی در ارتباط با سبک های حل تعارض و طلاق عاطفی زوجین معنی دار است و بین سبک های کنترل تعارض و طلاق عاطفی زوجین، بین سبک های کنترل تعارض و سخت رویی و بین سخت رویی و طلاق عاطفی زوجین رابطه معنی داری وجود دارد(0/01> P ). نتیجه گیری: می توان گفت زوجینی که از سرسختی روانشناختی و مهارت کنترل تعارض بالاتری برخوردارند طلاق عاطفی کمتری را تجربه می کنند.

مقدمه: برنامه آموزشی رشته مدیریت توانبخشی سال ها پیش مورد بازنگری قرار گرفته، با توجه به گذشت زمان و تغییرات فناوری بازبینی این برنامه ضروری به نظر می رسد. پژوهشگر بر آن شد تا با انجام مطالعه ای با هدف تبیین نیازهای آموزشی رشته کارشناسی ارشد مدیریت توانبخشی در دانشجویان، دانش آموختگان و اساتید دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در سال 1397 به این نیاز پاسخ دهد. روش : در این مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوی قراردادی تعداد 21 نفر از اساتید، دانشجویان و دانش آموختگان رشته مدیریت توانبخشی مشارکت نمودند. برای گردآوری اطلاعات از روش مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. مصاحبه ها با اجازه شرکت کنندگان ضبط و کلمه به کلمه پیاده شده و با روش تحلیل گرانهایم تجزیه و تحلیل داده ها انجام شده است. یافته ها: یافته های حاصل از این پژوهش شامل 628 کد اولیه بوده که در نهایت با ادغام کدهای اولیه 34 کد نهایی، 11 زیرطبقه و در 3 طبقه اصلی ارائه گردید. که طبقه اصلی "بازنگری در سیاست گذاری ها" شامل: زیر طبقات " نیازسنجی قبل از تدوین برنامه درسی "، "توجه به ارتقاء علمی دانش آموخته ها"، "یکپارچه کردن فعالیت های مرتبط با معلولین"، "نگاه راهبردی به امر پژوهش در این رشته" و "لزوم بازتعریف چرایی وجود رشته" و طبقه اصلی "بازنگری در محتوی" با زیر طبقات "نیاز به بازنگری در محتوی دروس"، "توجه به ویژگی های جامعه شناختی"، "محتوی برنامه آموزشی کل نگر " و طبقه اصلی "تغییر نیاز آموزشی" یر طبقات "تخصصی شدن سیستم آموزشی"، "توجه به کیفیت و کمیت آموزش"و "تغییر در برنامه آموزشی" را شامل شد. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد مشارکت کنندگان در پژوهش بر این باورند که برنامه درسی رشته مدیریت توانبخشی بایستی در سه حوزه سیاست گذاری، محتوی و تغییرات نیاز آموزشی مورد بازبینی قرار گیرد.

مقدمه: آموزش اخلاق حرفه ای، مسأله ای ضروری در برنامه درسی پرستاری است. از آنجا که روش های سنتی آموزش نمی توانند در مورد تغییر نگرش و عملکرد افراد به اندازه روش های فعال موثر باشند این پژوهش با هدف تعیین تاثیر و مقایسه دو روش آموزشی فعال ایفای نقش با کاوشگری به شیوه محاکم قضایی در یادداری مفاهیم اخلاق حرفه ای دانشجویان پرستاری انجام شد. روش: در این مطالعه نیمه تجربی 79 دانشجوی پرستاری به روش مرحله ای انتخاب شدند. نیمی از دانشجویان مفاهیم مرتبط با اخلاق حرفه ای را به روش ایفای نقش و نیمی دیگر، به روش کاوشگری به شیوه محاکم قضایی فرا گرفتند. داده ها با استفاده از یک آزمون کتبی، در دو مرحله جمع آوری شد. محتوای آزمون از سناریوهایی در حیطه مفاهیم اخلاق حرفه ای با استفاده از منابع در دسترس طراحی و معتبر شد. داده ها با نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: آزمون تی زوجی اختلاف معنی داری را در میانگین نمرات اخلاق حرفه ای سه ماه بعد آموزش نسبت به چهار هفته بعد از آموزش نشان نداد. در نتایج آزمون تی مستقل، میانگین نمره اخلاق حرفه ای در مورد همکار سه ماه بعد آموزش در دانشجویانی که به شیوه جستجوگری آموزش دیده بودند به طرز معنی داری بالاتر از دانشجویانی بود که به شیوه ایفای نقش آموزش دیده بودند (0/03 p= ). نتیجه گیری: جستجوگری به شیوه محاکم قضایی بیشتر از روش آموزشی ایفای نقش در یادداری بلند مدت مفاهیم اخلاقی حرفه ای دانشجویان پرستاری خصوصا در بخش ارتباط با همکاران موثر بود. اما در کوتاه مدت هر دو روش به یک اندازه موثر بودند.

مقدمه: این پژوهش با هدف، بررسی اثر بخشی راهبردهای فراشناختی بر بهبود عملکرد تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان با مشکل افت تحصیلی انجام گرفت. روش : روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان یک دبیرستان پسرانه در سال تحصیلی 97-96 بود که تعداد 60 نفر با توجه به جدول مورگان و روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزینی تصادفی شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا جهت اندازه گیری متغیر سازگاری اجتماعی و به منظور بررسی پیشرفت تحصیلی نیز از معدل دانش آموزان استفاده شد. به گروه آزمایش 5 جلسه آموزش راهبردهای فراشناختی ارائه شد و سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس با بهره گیری از نرم افزار spss 24 استفاده گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای فراشناختی در بین دانش آموزانی که دچار افت تحصیلی بودند، باعث بهبود تحصیلی (0/001> p ) و همچنین افزایش سازگاری اجتماعی(0/001> p ) آنان شد. نتیجه گیری: ارائه راهبردهای فراشناختی در بین دانش آموزان دارای افت تحصیلی باعث افزایش سازگاری اجتماعی و بهبود تحصیلی آنان می شود.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی همه گیرشناسی اختلالات روان پزشکی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه بود. روش: روش پژوهش، توصیفی – زمینه یابی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویانی که در سال تحصیلی 97-1396 در دانشگاه آزاد اسلامی شهر کرمانشاه مشغول به تحصیل بوده اند را تشکیل می داد. تعداد حجم نمونه شامل 597 نفر بود، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند. همه آزمودنی ها با پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون – 3 (MCMI-III) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از روش آماری مجذور کای (X 2 ) به کار برده شد. یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد، شیوع انواع اختلالات روان پزشکی در جمعیت دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی شهر کرمانشاه 16/31 درصد می باشد، که این میزان شیوع در زنان 20/36 درصد و در مردان 73/26 بوده است. اختلالات اضطراب، شخصیت مرزی، وابستگی به دارو و شخصیت ضداجتماعی به ترتیب با 86/3، 85/2، 85/2 و 18/2 درصد، شایع ترین اختلالات روان پزشکی در جمعیت دانشجویی بودند. در مجموع 24/14 درصد افراد حداقل از یک اختلال روان پزشکی رنج می برده اند؛ همچنین در زمینه بررسی متغیرهای دموگرافیک، بالاترین شیوع مربوط به گروه سنی 28 سال به بالا با 32/17 درصد، و افراد مجرد با 44/10 درصد بود. بررسی ارتباط شیوع اختلالات روان پزشکی و جنسیت افراد نشان داد که بین جنسیت و ابتلا به اختلالات شخصیت مرزی، اضطراب، افسردگی دایم، استرس پس ازضربه و افسردگی اساسی ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0>p)؛ اما بین جنسیت و ابتلا به دیگر اختلالات، اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0<p). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که حداقل 30 درصد جمعیت دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی شهر کرمانشاه، نیازمند خدمات بهداشت روان هستند؛ بنابراین لازم است تحقیقات بیشتر در رابطه با سبب شناسی و رفع آن، زمینه بهداشت روانی در خانواده از طریق آموزش عمومی و تخصصی در کلینیک های سرپایی، مراکز مشاوره دانشگاه ها، رسانه های گروهی، و مدارس فراهم گردد.

رفتار شهروندی سازمانی یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر عملکرد موسسات آموزش عالی می باشد. ظهور و بروز مفهوم رفتار شهروندی سازمانی، تحولی عمده در حوزه رفتار سازمانی ایجاد نموده است بعبارتی نقش مهمی که این سازه در تبیین رفتار سازمانی ایفا می کند و جایگاه آن در نظریه های مدیریت آموزشی سبب شد که نقش آن بر عوامل شغلی و رفتاری مورد مطالعه قرار بگیرد. همچنین به علت تاثیرات مهمی که برخی از متغیرها بر رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دارند، نقش این عوامل همچون ویژگیهای شخصیتی، اخلاق کار اسلامی، رهبری خدمتگزار و رهبری اخلاقی در رفتار شهروندی سازمانی آنها مورد بررسی قرار گرفت. بطور روشن تر هدف پژوهش حاضر ارزیابی روابط ساختاری پیشایندها و پیامدهای رفتار شهروندی سازمانی کارکنان بود. در این راستا از جامعه کارکنان دانشگاه ارومیه تعداد 232 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده های پژوهش حاضر با استفاده از 12 پرسشنامه استاندارد گردآوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیرها و ارائه مدل ساختاری از روشهای تحلیل عاملی تائیدی و مدل معادلات ساختاری بر پایه نرم افزارهای SPSS 22 و LISREL 8.54 استفاده شد. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که ویژگیهای شخصیتی، اخلاق کار اسلامی، رهبری اخلاقی با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مستقیم و معنی دار دارند و عامل پیش بین برای رفتار شهروندی سازمانی می باشند. همچنین نتایج نشان داد که احساس و افزایش رفتار شهروندی سازمانی در بین کارکنان همراه با افزایش سرمایه اجتماعی، کارآفرینی، مشارکت، توانمندسازی و بهره وری نیروی انسانی و کاهش فرسودگی شغلی می باشد. در الگوی مورد نظر، تمام وزنها– به غیر از رابطه بین رفتار شهروندی سازمانی با رهبری خدمتگزار و ترک شغلی - از نظر آماری معنی دار بودند.

سرطان بیماری است که با تغییر شکل غیرطبیعی سلول ها و از دست رفتن تمایز سلولی مشخص می شود. بیم اران س رطانی دچ ار مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی زیادی می شوند که ممکن است این مشکلات باعث اختلال درروند کیفیت زندگی آن ان گ ردد. این پژوهش باهدف اثربخشی درمان ترکیبی مبتنی بر پذیرش و تعهد و امید درمانی در افزایش کیفیت زندگی، در بیماران مبتلابه سرطان در شهر یاسوج تدوین گردیده است روش پژوهش در این تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد جامعه آماری این تحقیق شامل 100 نفر از بیماران سرطانی که در سه ماهه چهارم1396 و سه ماه اول سال 1397 در بیمارستان شهید بهشتی یاسوج بستری گرفته و دارای پرونده بالینی می باشند. و به روش نمونه گیری تصادفی ساده 30 نفر از بیماران در محدوده سنی 19 تا 55 سال، تحت شیمی درمانی در مرکز انتخاب و به دو گروه 15 نفر آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در این مطالعه محدودیتی ازنظر نوع سرطان وجود نداشت و معیارهای ورود به مطالعه به این شرح بوده هوشیار بودن، سن 19 تا  55 سال، قطعی بودن تشخیص سرطان با تأیید پزشک متخصص، حداقل گذشت یک مرتبه درمان با مواد شیمی درمانی و. جهت گردآوری داده ها و تجزیه وتحلیل آن از پرسشنامه امید به زندگی و تحلیل کوواریانس استفاده گردیده است؛ و یافته های پژوهش نشان داد درمان ترکیبی مبتنی بر پذیرش و تعهد و امید درمانی در افزایش کیفیت زندگی در شهر یاسوج مؤثر است سطح معنی داری برای تأیید فرضیه 5/0>P بود.

تحقیق حاضر با هدف مطالعه رفتار جامعه پسند در دوره سالمندی و بررسی نقش ارتباط با خدا و ویژگی های دموگرافیک سالمندان اجرا شد. گستره ی وسیعی از رفتارها را می توان به عنوان رفتار جامعه پسند توصیف کرد. رفتار جامعه پسند هر رفتاری است که از نظر اجتماعی سازنده و یا به نوعی برای شخص یا گروه دیگر سودمند باشد. رفتار جامعه پسند در اسلام مصادیق مختلفی دارد از این بابت نقش ارتباط با خدا بر رفتار جامعه پسند قابل تصور است. تحقیق حاضر، تحقیقی توصیفی و از نوع همبستگی است که در سال 1396 اجرا شد. جامعه آماری تحقیق حاضر سالمندان(افراد 60 ساله و بیشتر) ساکن در شهر تهران بودند. از جامعه آماری 338 نفر به عنوان نمونه تحقیق به روش نمونه گیری چند مرحله ای ، انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل: 1- پرسشنامه مجموعه شخصیت جامع پسند پنر( PSB) و 2-پرسشنامه ارتباط با خدا بود. پس از تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون آنووا و آزمون رگرسیون نتایج نشان داد: کسانیکه ارتباط ضعیفی با خدا داشتند به طور معناداری نسبت به کسانیکه ارتباط بالا یا حتی ارتباط متوسطی با خدا داشتند رفتار جامعه پسند پایین تری داشتند. همچنین وقتی در قالب یک مدل رگرسیون تاثیر متغیرهای مختلف بر رفتار جامعه پسند مطالعه شد، مشاهده شد که متغیرهای ارتباط با خدا و تحصیلات تاثیر معناداری بر رفتار جامعه پسند داشتند. این نیز بدان معنی است که کسانیکه با خداوند ارتباط قوی تری داشته و از سطح تحصیلات بالاتری برخوردار بوده اند رفتار جامعه پسندتری داشته اند.

آسیب شنوایی یکی از پیچیده ترین آسیب های حسی است که بر تنیدگی فرزندپروری و تعامل والد-کودک تأثیر دارد. برنامه تعامل والد-کودک برگرفته از نظریه درمان مبتنی بر تعامل والد-کودک است که شیلا آیبرگ براساس نظریه ی رفتار کنشگر، روان درمانی سنتی کودک و رشد نخستین کودک تدوین کرده است. این برنامه هم از نظریه ی دلبستگی و هم از نظریه ی یادگیری اجتماعی به منظور دستیابی به شیوه ی فرزندپروری مقتدرانه بهره جسته است. از این رو به نظر می رسد تعامل والد-کودک برای آموزش نحوه تعامل صحیح با کودک و کاهش تنیدگی فرزندپروری؛ بالاخص برای گروه آسیب دیده شنوایی که دارای والدینی شنوا هستند، مؤثر است. والدینی که دارای فرزندی با آسیب شنوایی هستند، ارزیابی شناختی منفی از توانمندی های خود به عنوان والد دارند از این رو باعث کاهش سلامت روانی و بهزیستی والدین می شوند. مطالعه حاضر، با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزش تعامل مادر-کودک برای مادران دارای کودک با آسیب شنوایی بر کاهش تنیدگی فرزندپروری و رابطه والدین با کودک انجام شده است. پژوهش حاضر، از نوع نیمه آزمایشی بود و در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. نمونه شامل 30 کودک دارای آسیب شنوایی پیش دبستانی و والدین شان بودند که به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برنامه تعامل والد-کودک توسط پژوهشگر تدوین و طراحی گردید. این برنامه شامل تهیه نیازسنجی و تدوین یک سری مؤلفه های برنامه آموزش والدین (مهارت های تعامل کودک مدار و مهارت های والدگری) بود. مهارت های تعامل کودک مدار شامل جایزه دادن، تقلید، بازتاب، توصیف، اشتیاق و جلب توجه و تمرکز مدنظر قرار گرفت، و سپس مهارت های والدگری شامل صدور فرامین خوب، تشویق فرمان برداری، محروم سازی با روی صندلی قرار گرفتن به خاطر نافرمانی و ایجاد قوانین معتبر در خانه تنظیم گردید. سپس آزمودنی های گروه آزمایش برنامه تعامل والد-کودک را در قالب 12 جلسه دو ساعته در طی یک ماه دریافت کردند. برای بررسی تعامل والد-کودک و تنیدگی فرزندپروری از مقیاس رابطه ی والد-کودک و مقیاس تنیدگی والدگری استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات در تعامل والد-کودک و تنیدگی فرزندپروری در پدران اثرگذار بوده؛ ولی در مادران، در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون افزایش بیشتری یافته است. نتایج این پژوهش اهمیت مشارکت والدین در برنامه آموزشی تعامل والد-کودک به عنوان والد-درمانگر را نشان می دهد. یافته ها همچنین اثربخشی برنامه تعامل والد-کودک بر بهبود رابطه بین والدین با کودک دارای آسیب شنوایی را نیز نشان می دهد.