درخت حوزه‌های تخصصی

مقدمه: آسم از شایع ترین بیماری های مزمن است و عوامل روان شناختی بسیاری در بروز و وخامت بیماری دخیل هستند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و ذهن آگاهی بیماران مبتلا به آسم انجام شد. روش: روش تحقیق مطالعه حاضر نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و نمونه گیری در دسترس استفاده گردید. در همین راستا ۱۴۴ بیمار مبتلا به آسم، پرسشنامه های کیفیت زندگی آسم و ذهن آگاهی را تکمیل و تعداد ۴۵ نفر در مقیاس های کیفیت زندگی نمرات بالا و در ذهن آگاهی نمره پایین داشتند، از میان آنان ۲۴ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش ۸ جلسه یک و نیم ساعته شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت نمودند اما گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. برای مقایسه متغیرهای کمی در بین دو گروه از آزمون T.Test و برای متغیرهای کیفی از آزمون کای دو توسط نرم افزار Spss v.۲۲ استفاده گردید. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله پس آزمون، میزان ذهن آگاهی گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافته است (۰/۰۰۲=p) اما میزان کیفیت زندگی با وجود کاهش در گروه آزمایش، معنی دار نبود (۰/۳۵۱=p). نتیجه گیری: با توجه به نقش مسائل روان شناختی در بیماری آسم و نقش مؤثر ذهن آگاهی در کاهش علائم روان شناختی بیماران، توصیه می شود به منظور بهبود کیفیت زندگی و ذهن آگاهی در بیماران مبتلا به آسم، در کنار نمایش روتین پزشکی از طریق شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث بهبود مسائل روان شناختی آنان شد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر بهزیستی روانشناختی و تحریفات شناختی نوجوانان شهر اهواز انجام گردید. جامعه ی آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه ی اول شهر اهواز در سال تحصیلی 95-96 بود که از این میان 30 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های تحریف شناختی عبدالله زاده و سالار و بهزیستی روانشناختی ریف هستند. برای گروه آزمایش، 10 جلسه ی 90 دقیقه ای هفتگی برنامه ی درمان شناختی- رفتاری به روش     جان بزرگی اجرا شد و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری(MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری 25-SPSS انجام شد. نتایج MANCOVA و ANCOVA نشان داد که درمان شناختی- رفتاری باعث افزایش بهزیستی روان شناختی نوجوانان در زمینه های پذیرش خود، خودمختاری، تسلط بر محیط،    هدف مندی در زندگی، رشد فردی و ارتباط مثبت با دیگران می شود. همچنین، مقایسه ی نتایج پس آزمون گروه آزمایش و گواه نشان داد که استفاده از درمان شناختی- رفتاری سبب کاهش تحریفات روانشناختی نوجوانان شهر اهواز گردید.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی برای موفقیت تحصیلی دانشجویان براساس اعتیاد به اینترنت، ویژگی های شخصیت، خودکارآمدی اجتماعی و هوش معنوی انجام گرفت. تعداد 225 نفر دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ی چند مرحله ی انتخاب و پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت، خودکارآمدی اجتماعی، هوش معنوی و شخصیتی نئو را تکمیل کردند؛ موفقیت تحصیلی با معدل کل دانشجویان سنجیده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی پژوهش با روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزارهای SPSS 19 و AMOS 20 صورت گرفت و برای تعیین معنی داری روابط میانجی از روش بوت استراپ ماکرو پریچر و هایز استفاده شده است. نتایج نشان داد که اعتیاد به اینترنت بر برون گرایی، وظیفه شناسی، خودکارآمدی اجتماعی، هوش معنوی و موفقیت تحصیلی اثر مستقیم منفی و معنی دار ولی بر روان رنجورخویی اثر مستقیم مثبت و معنی دار دارد. وظیفه شناسی و خودکارآمدی اجتماعی بر موفقیت تحصیلی اثر مستقیم مثبت و معنی دار و روان رنجورخویی بر موفقیت تحصیلی اثر مستقیم منفی و معنی دار دارد. همچنین اثر غیرمسقیم اعتیاد به اینترنت از طریق وظیفه شناسی، روان رنجورخویی و خودکارآمدی اجتماعی بر موفقیت تحصیلی معنی دار ولی از طریق برون گرایی و هوش معنوی معنی دار نبود. یافته ها نشان دادند که مدل پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. وظیفه شناسی و خودکارآمدی اجتماعی با ایفای یک نقش محافظتی، می توانند اثر مخرب اعتیاد به اینترنت را بر موفقیت تحصیلی دانشجویان خنثی نمایند، درحالی که روان رنجورخویی می تواند این اثر را تشدید کند.

تحقیق حاضر با هدف پیش بینی سبک های فرزندپروری مادران از طریق سبک های دلبستگی و ویژگی های شخصیتی آنها انجام شده است. طرح پژوهش حاضر همبستگی بود. تعداد 310 مادران کودکان پیش دبستانی از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه اقتدار والدینی(بوری، 1991)، پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان(کالینس و رید، 1990) و پرسشنامه 5 عاملی نئو(مک کری و کوستا(1989) را تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده با روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد که ویژگی های شخصیتی دلپذیری، وظیفه شناسی و برون گرایی بطور معنی داری 14 درصد از واریانس سبک فرزندپروری مقتدرانه، ویژگی شخصیتی گشودگی بطور معنی داری 5 درصد از واریانس سبک فرزندپروری سهل گیر و ویژگی های شخصیتی روان رنجورخویی بطور مثبت و دلپذیری بطور منفی 5 درصد از واریانس فرزندپروری استبدادی را تبیین کرد. همچنین نتایج نشان داد که فقط سبک دلبستگی دو سوگرا بطور معنی داری سبک های فرزندپروری استبدادی و مقتدرانه را بطور منفی پیش بینی کرد. در پیش بینی سبک های فرزندپروری ویژگی های شخصیتی قوی تر از سبک های دلبستگی بود. مادران با سطوح بالا در برونگرایی، دلپذیری و وظیفه شناسی به احتمال بیشتر سبک فرزندپروری مقتدرانه خواهند داشت.

ناگویی هیجانی و مکانیسم های دفاعی از جمله متغیرهای روانشناختی بسیار مهمی هستند که به شناسایی ناهنجاری های عاطفی، شناختی و رفتاری در شکل گیری و تداوم اختلال های روانشناختی کمک می کنند. افراد مبتلا به اختلال های هیجانی احساسات منفی خود را به صورت غیرقابل کنترل و با شدت زیاد تجربه می کنند و اغلب فاقد مهارت های لازم برای مدیریت و تنظیم تجارب عاطفی شدید خود هستند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه ناگویی هیجانی و مکانیسم های دفاعی در افراد مبتلا به افسردگی اساسی، اضطراب فراگیر، وسواس فکری- عملی و افراد عادی بود. تعداد 160 شرکت کننده (40 بیمار افسرده، 40 بیمار اضطرابی، 40 بیمار وسواسی و 40 فرد عادی) در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو ( FTAS-20 ) و پرسشنامه سبک های دفاعی ( DSQ ) را تکمیل کردند. در گروه بهنجار به منظور بررسی فقدان هرگونه بیماری روانی جدی، مقیاس افسردگی اضطراب استرس ( (DASS-21 و مصاحبه بالینی ساختاریافته ( SCID-I ) اجرا شد. نتایج نشان داد که بین گروه های بالینی و افراد عادی در ناگویی هیجانی و مکانیسم های دفاعی تفاوت معنادار وجود دارد (0/001 p< ). بین گروه های بالینی نیز تفاوت ها در تعدادی از متغیرها معنادار بود (0/001 p< ). از نتایج پژوهش حاضر می توان به منظور تشخیص و تمایز بین این سه اختلال شایع که همبودی بالایی دارند استفاده کرد. از نتایج این پژوهش می توان در تدوین برنامه های پیشگیرانه و درمانی مناسب برای مشکلات هیجانی استفاده کرد.

هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای اهمال کاری در رابطه بین آسیب های کمال گرایی و نشانه های افسردگی و اضطراب بود. ۵۲۸ نفر (۲۷۴ دختر، ۲۵۴ پسر) از دانشجویان دانشگاه تهران با تکمیل مقیاس کمال گرایی چندبعدی تهران (بشارت، 1386)، مقیاس افسردگی اضطراب تنیدگی (لاویباند و لاویباند، 1995) و مقیاس اهمال کاری ناب (استیل، 2010) در این پژوهش شرکت کردند. نتایج نشان داد که داده های تجربی با مدل پژوهش برازش مطلوب دارد. بین کمال گرایی دیگرمحور و جامعه محور، اهمال کاری و نشانه های افسردگی و اضطراب همبستگی مثبت معنادار وجود داشت. نتایج حاصل از تحلیل مسیر، نقش واسطه ای اهمال کاری در رابطه بین آسیب های کمال گرایی و نشانه های افسردگی و اضطراب را تأیید کرد. بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که آسیب های کمال گرایی و اهمال کاری شدت نشانه های افسردگی و اضطراب را پیش بینی می کند. درنظرگرفتن این متغیرها در زمینه پیشگیری، تشخیص و درمان نشانه های افسردگی و اضطراب مؤثر است و سطح سلامت روانی را در جمعیت عمومی ارتقا می بخشد.

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخلات بازتوانی شناختی ترکیبی(کامپیوتری و دستی)بر ارتقاء سرعت پردازش اطلاعات و بهبود متغیرهای وضعیت روانی (MMSE) زنان مبتلا به ام اس بود. این پژوهش با طرح پیش آزمون-پس آزمون با پیگیری دو ماهه اجرا شد. 24 زن مبتلا به ام اس با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه 12 نفره جایگزین شدند و گروه آزمایش ، تحت آموزش توان بخشی شناختی قرار گرفته و گروه گواه نیز مداخله ای دریافت نکرد. کلیه شرکت کنندگان جلسه اول و آخر توسط آزمونهای سنجش وضعیت روانی (MMSE) و آزمون توالی شنیداری (PASAT) ارزیابی شدند. پژوهش در مدت 21 جلسه و در شهر اراک اجرا و داده ها با مدل تحلیل واریانس چند متغیره با اندازه گیری مکرر توسط نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که اثر اصلی عامل زمان(پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری) بر نمره توجه انتخابی معنادار است. نتیجه گرفته می شود بازتوانی شناختی دستی بر بهبود توجه انتخابی بیماران زن مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس اثربخش است.توصیه می شود از این مداخلات جهت بهبود سرعت پردازش اطلاعات و وضعیت روانی زنان مبتلا به ام اس استفاده گردد.

زمینه و هدف: کودکان با نشانگان داون به علت نارسایی در تحول مغزی و شلی عضلات در دوران اولیه تحول، در صحبت کردن و مهارت های کلامی دارای تأخیر هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخلات روان شناختی خانواده محور بر افزایش توانایی های کلامی کودکان دبستانی با نشانگان داون انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان دبستانی 10 تا 11 ساله شهر تهران با نشانگان داون بودند که در سال تحصیلی 96- 1395 مشغول به تحصیل بودند. از بین آنها30 نفر به صورت هدفمند انتخاب شده و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 3 ماه در 24 جلسه مداخلات روان شناختی خانواده محور را دریافت کردند درحالی که گروه گواه مداخله ای در این زمینه دریافت نکردند. ابزار پژوهش، نسخه نوین هوش آزمای تهران – استنفورد بینه (افروز و کامکاری، 1385) بود که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد مداخلات روان شناختی خانواده محور به افزایش توانایی های کلامی دانش آموزان با نشانگان داون تحت مداخله منجر می شود. همچنین، این مداخلات سبب ارتقاء استدلال سیال کلامی، دانش کلامی، استدلال کمی کلامی، پردازش دیداری – فضایی کلامی، و حافظه فعال کلامی دانش آموزان با نشانگان داون می شود (سطح معناداری 0/05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، مداخلات روان شناختی خانواده محور با آموزش راهبردهای لازم به خانواده ها توانسته است باعث بهبود عملکرد کلامی کودکان با نشانگان داون شود. استلزام های نتیجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

درمان های ادراکی رفتاری به یکی از رویکردهای اصلی برای سلامت ذهن در جهان تبدیل شده اند. پایگاه داده بزرگی وجود دارد که از کارآمدی درمان های ادراکی رفتاری برای گستره ای از اختلالات حمایت می کند [1] . برخی نویسندگان تاکنون گام های زیادی برداشته اند تا درمان های ادراکی رفتاری را به عنوان «استاندارد طلایی» برای اختلالات خاص اعلام کنند [2] . علاوه بر این، در حالی که بسیاری از مدل های درمان ادراکی رفتاری اولین بار در کشورهای غربی توسعه داده شده اند، اکنون از نظر فرهنگی تطبیق داده شده اند و برای استفاده گسترده جهانی ارتقا یافته اند [3] . ارتقای درمان های ادراکی رفتاری و رشد جهانی آن ها در غیاب بیشتر راهبرد یا برنامه ریزی نظام مند روی داده است. کنفرانس های منطقه ای درمان های ادراکی رفتاری و به طور قابل توجه انجمن اروپا برای درمان های رفتاری و ادراکی و همچنین کنفرانس های جهانی با مبنای سه سالانه پیشنهادی توسط هر کمیته کنگره جهانی و انجمن بین المللی روان درمانی ادراکی برگزار شده اند. در نهایت، کمیته کنگره جهانی توافقی ضعیف بین چندین طرف برای برگزاری کنگره جهانی است (کنگره بعدی در برلین آلمان در ماه ژوئن سال 2019 برگزار می شود. به سایت www.wcbct2019.org رجوع شود). در واقع، سازمانی جهانی وجود نداشته است که گستره وسیعی از رویکردهای معاصر به درمان های ادراکی رفتاری را ارائه کند. امید این کارگروه این است که نهاد جهانی جدیدی به زودی ظهور خواهد کرد. کنفدراسیون جهانی درمان های ادراکی رفتاری که نام کاری آن WCBCT است، به عنوان سازمان جهانی سازمان ها متصور شده است. ساختار پیشنهادی این سازمان شامل نمایندگانی از مناطق مختلف سازمان های درمان های ادراکی رفتاری می شود که خود نماینده سازمان های ملی درمان های ادراکی رفتاری زیادی در منطقه جغرافیایی خود هستند؛ برای مثال، انجمن اروپا برای درمان های رفتاری و ادراکی، انجمن درمان های ادراکی رفتاری آسیا، انجمن درمان های ادراکی رفتاری آمریکای لاتین ( ALAMOC ). کارگروهی وجود داشته است که اعضای آن از جمله نویسنده کنونی، در حال تدوین طرح پیشنهادی و گرفتن پاسخ از سازمان های منطقه ای هستند. امید ما آن است که کنفدراسیون جهانی درمان های ادراکی رفتاری بتواند به صورت رسمی فعالیت های خود را تا کنگره جهانی سال 2019 آغاز کند. کنفدراسیون جهانی درمان های ادراکی رفتاری از توسعه درمان های ادراکی رفتاری در سراسر جهان حمایت می کند. کشورهایی وجود دارند که هنوز سازمان ملی درمان های ادراکی رفتاری ندارند؛ بنابراین هدف اصلی آنان ارتقای این توسعه در جایی که معنادار است، خواهد بود. امید است زمانی سازمان های ملی کافی در آفریقا نیز تشکیل شود؛ برای مثال، انجمن درمان های ادراکی رفتاری آفریقا نیز شکل گیرد. کنفدراسیون جهانی درمان های ادراکی رفتاری همچنین می تواند توسعه درمان های ادراکی رفتاری را به مثابه رشته ای علمی و فعالیتی حرفه ای در سراسر جهان تسهیل کند. هدف از این کار توسعه وب سایتی است که به مطالب و متخصصانی ارجاع دهد که می توانند آموزش متخصصان و ارائه خدمات را تسهیل کنند. برای انجام این کار، کنفدراسیون جهانی درمان های ادراکی رفتاری امیدوار است به عامل مؤثری در کمک به توسعه و گسترش درمان های ادراکی رفتاری تبدیل شود. تصور بر این است که تمام شکل ها و مدل های درمان های ادراکی رفتاری با ساختار منطقه ای کنفدراسیون جهانی درمان های ادراکی رفتاری درک خواهند شد؛ در نتیجه این کنفدراسیون می تواند به منظور افزایش تمرکز بر تحقیق، آموزش، تمرین بالینی و گسترش درمان های ادراکی رفتاری اتحادهای همکاری مؤثری را بین کشورها تشکیل دهد. اگر کنفدراسیون جهانی در این مسیر موفق شود، می تواند با سازمان های دولتی و غیردولتی دیگر مانند سازمان بهداشت جهانی، یونسکو و هلال احمر/هلال سبز همکاری کند. به راحتی می توان اتحادی جهانی از متخصصان درمان های ادراکی رفتاری را تصور کرد که آماده به اشتراک گذاری منابع، آموزش دهی یا پاسخ دهی سریع به فجایع جهانی هستند. در جهانی که به علت ارتباطات جهانی، آثار بین المللی کنونی و مسافرت مانند گرم شدن جهانی «در حال کوچک تر شدن است»، نیازی جدی به رهبری و ارتباطات مؤثر وجود دارد. در واقع، حتی نقشی برای اصول و فرایندهای ادراکی رفتاری در مذاکرات بین المللی وجود دارد [4] . بنابراین امید این کمیته سازمان دهی این است که کنفدراسیون جهانی درمان های ادراکی رفتاری به صدای مؤثری برای درمان های ادراکی رفتاری و درمان های شواهد محور و همچن

مقدمه: در سند چشم انداز بیست ساله و برنامه پنجم توسعه که با هدف ارتقای جایگاه جهانی ایران تدوین گردیده، بر بهداشت و درمان تاکید می شود. یکی از معتبرترین الگوهای اعتباربخشی بین المللی در آموزش پزشکی، الگوی اعتباربخشی فدراسیون جهانی آموزش پزشکی (WFME) است. در این تحقیق برآن شدیم که با استفاده از این الگوی اعتبار بخشی، دوره دستیاری داخلی در یکی از دانشگاه های علوم پزشکی را بررسی نماییم. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تحقق استانداردهای فدراسیون جهانی آموزش پزشکی (WFME) در دوره داخلی یکی از دانشگاه های علوم پزشکی تهران انجام شد. روش کار: مطالعه انجام شده در سال 1391 از نوع ارزشیابی کمی و کیفی همزمان است. حجم نمونه 48 نفر بوده که به روش نمونه گیری در دسترس انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست تهیه شده براساس استانداردهای WFME در دوسطح پایه و کیفیت بود. اطلاعات با استفاده از تکمیل چک لیست و مصاحبه، بررسی مستندات موجود و مشاهده فرآیندها و محیط های آموزشی، جمع آوری گردید. پس از جمع آوری اطلاعات، داده های کمی وارد نرم افزار SPSS 16 گردید و مصاحبه ها و مستندات و مشاهدات دسته بندی و مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج با استفاده از تجزیه تحلیل داده های کمی و کیفی برای 9 حوزه گزارش گردید. یافته ها: گروه داخلی در همه حوزه ها (9 حوزه) رسالت، فرآیند آموزش، ارزیابی فراگیران، فراگیران، کارکنان، محیط و منابع آموزشی، ارزیابی فرآیند آموزشی، مدیریت و امور اجرایی، نوسازی مداوم استاندارد پایه و در 6 حوزه؛ رسالت، فرآیند آموزش، ارزیابی فراگیران، کارکنان، ارزیابی فرآیند آموزشی، مدیریت و امور اجرایی استاندارد کیفیت را را کسب نموده است و در حوزه های فراگیران، محیط و منابع آموزشی، نوسازی مداوم استاندارد کیفیت را کسب نکردند. نتیجه گیری: تسهیلات و امکانات لازم بخصوص در دروس عملی جزء نقایص است که باید برطرف شود (حوزه 6). گروه ها برای آموزش پزشکی مبتنی بر شواهد هدف گذاری و برنامه ریزی مناسب انجام دهند. به نتایج ارزیابی ها اهمیت بیشتری داده شود. مطالعات آینده نگر و جامعه نگر برای پویایی سازمان لازم است و باید انجام شود (حوزه های 1،6،7،9). پیشنهاد می شود مطالعات بعدی در این دانشگاه برای رفع نقایص موجود گروه های مورد بررسی انجام شود.

مقدمه: اهمال کاری تحصیلی، به تعویق انداختن انجام تکالیف آموزشی و پژوهشی است که عوامل هیجانی، انگیزشی و توانمندی های روان شناختی فراگیران در آن نقش دارند. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس هوش هیجانی با نقش واسطه ای سرمایه روان شناختی در دانشجویان علوم پزشکی انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال تحصیلی 1396- 1395، 300 دانشجو، از دانشکده های دندان پزشکی (14 نفر)، پزشکی (144 نفر)، پیراپزشکی (44 نفر)، پرستاری (65 نفر)، بهداشت (33 نفر) به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی Solomon و Rothblum ، هوش هیجانی Bar- On و سرمایه روان شناختی Luthans & et al جمع آوری شدند. همه پرسشنامه ها دارای روایی و پایایی مطلوبی بودند. داده ها به وسیله آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری به شیوه گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: بین هوش هیجانی و مؤلفه های خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی با اهمال کاری تحصیلی رابطه معناداری و منفی وجود دارد (01/0 > P ). هوش هیجانی سهم مثبت و معناداری در پیش بینی مولفه های سرمایه روان شناختی دارد و مولفه های سرمایه روان شناختی در رابطه هوش هیجانی و اهمال کاری تحصیلی نقش واسطه ای دارد (01/0 > P ). نتیجه گیری: نقش واسطه ای مولفه های سرمایه روان شناختی در رابطه هوش هیجانی و اهمال کاری تحصیلی جزیی است. سرمایه روان شناختی تأثیر هوش هیجانی را بر اهمال کاری کاهش می دهد اما این تأثیر کامل نیست، یعنی رابطه هوش هیجانی و اهمال کاری هم چنان معنادار باقی می ماند. لذا به منظور کاهش اهمال کاری دانشجویان و پیشگیری از تأثیر آسیب زای هوش هیجانی پایین در بروز مشکلات تحصیلی، پیشنهاد می شود علاوه بر بهبود سطح هوش هیجانی، زمینه ارتقاء سرمایه روان شناختی نیز فراهم شود

سابقه و هدف: سالمندی مرحله ی اجتناب ناپذیری از زندگی است که اغلب با محدودیت ها و ناتوانی هایی همراه است. تأمین شرایط متناسب با ویژگی های سالمندان می تواند زندگی توأم با سلامت نسبی و آسایش و استقلال را برای آنان فراهم سازد. با توجه به نقش مساجد در تأمین سلامت اعم از سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی؛ این مطالعه به بررسی تناسب ساختاری مساجد با ویژگی های سالمندان پرداخته است. روش کار: این مطالعه ی مقطعی طی تابستان سال 1395 در 30 مسجد از مساجد شهر سبزوار به کمک چک لیستی محقق ساخته با 70 سؤال، انجام گرفت. در طراحی چک لیست از مؤلفه های ساختاری فضاهایی مانند منزل، کلیسا و پارک های دوستدار سالمند استفاده شد؛ و نظرها و توصیه های چند متخصص ارگونومی، سالمندشناسی و مهندس ساختمان نیز در نظر گرفته شد. در تحقیق حاضر شرایط بخش های مختلف مساجد ازجمله شبستان ها، سرویس های بهداشتی، وضوخانه، راهروها، راه پله ها و ورودی ها نیز ارزیابی شد. در این پژوهش همه ی موارد اخلاقی رعایت شد. علاوه براین، نویسندگان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: تقریباً 50 درصد از مراجعه کنندگان به مساجد سالمند بودند. میانگین تعداد پله ها از بیشتر بودن آنها برای بخش های زنانه حکایت داشت. دسترسی به وسایل نقلیه ی عمومی برای حدود 70 درصد از مساجد فراهم بود. در هیچ یک از مساجد، درهای ورودی دارای شرایط هم سطحی در بیرون و درون نبود. بررسی مسیرهای تردد ازنظر وجود رمپ، گویای شرایط نامناسب حدود 80 درصد از مساجد بود و سرویس های بهداشتی و وضوخانه ها نیز در بیشتر موارد شرایط مناسبی نداشت. نتیجه گیری: با وجود برخورداری مساجد از برخی ویژگی های مطلوب ساختاری مانند شرایط مناسب در کف محوطه و درون بنا، یا وضعیت روشنایی و حرارتی خوب، در مواردی مانند سرویس های بهداشتی، پله ها و مسیرهای تردد نیاز به مداخله است. بنابراین، نبود تناسب ساختار فیزیکی مساجد برای سالمندان با توجه به رشد جمعیت این گروه سنی در ایران، از ضرورت اعمال ملاحظات ارگونومیکی به منظور حفظ آسایش، استقلال و ارتقای ایمنی آنان حکایت دارد.

هدف پژوهش حاضر، تاثیر آموزش هوش مثبت بر هوش هیجانی کارکنان بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. با بهره گیری از شیوه نمونه گیری تصادفی حدود 80 نفر از کارکنان تست هوش هیجانی را تکمیل کردند و از افرادی که هوش هیجانی پایینی تری نسبت به دیگران برخوردار بودند، پس از کنترل معیارهای ورود و خروج، تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. آزمودنی ها بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15n=) قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش هوش مثبت را هفته ای یک بار در 6 جلسه 120 دقیقه ی دریافت کردند، در حالیکه گروه کنترل بجز ملاقات های ساده با درمانگر مداخله ای دریافت نکردند. سپس آزمودنی های دو گروه مجدداً پرسشنامه هوش هیجانی را تکمیل کردند. داده ها استخراج شد با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانکوا) تحلیل گردیدند. نتایج تفاوت های معناداری را برای نمره کل هوش هیجانی و نیز چهار مؤلفه آن بین دو گروه نشان داد. آموزش هوش مثبت بطور موفقیت آمیزی موجب بهبود هوش هیجانی کارکنان سازمان بورس اوراق بهادار شد و لذا به کارکنان این سازمان قابل توصیه است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای هوش معنوی در رابطه ی بین سبک های هویت (اطلاعاتی، هنجاری و اجتنابی) با هوش هیجانی بود. بدین منظور 200 نفر (100 نفر دختر) از دانش آموزان دبیرستانی شهرستان بم به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های سبک های هویت، هوش معنوی و هوش هیجانی تجدیدنظر شده شاته پاسخ دادند. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که سبک های هویت اطلاعاتی و هنجاری با هوش هیجانی و معنوی رابطه ی معنادار و مثبت داشتند، امّا سبک هویت اجتنابی با هیچ یک از آنها رابطه ی معناداری را نشان نداد. همچنین هوش معنوی با هوش هیجانی رابطه ی معنادار و مثبت داشت. نتایج مدل واسطه ای نیز نشان داد که هوش معنوی واسطه ی رابطه ی بین سبک های هویت اطلاعاتی و هنجاری با هوش هیجانی قرار گرفت. بنابراین، با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر می توان ادعا کرد که سبک هویت هنجاری و تا حدی سبک هویت اطلاعاتی به واسطه ی هوش معنوی بر روی هوش هیجانی نوجوانان تأثیر می گذارد.

پژوهش حاضر در راستای بررسی تأثیر راهکارهای معلمی آموزش بخشودگی بر میزان بخشودگی و مدارای اجتماعی دانش آموزان دختر و پسر ناحیه 2 شهرستان زاهدان در سال تحصیلی 95-1394 انجام گرفته است. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. نمونه پژوهش تعداد 80 نفر از 4 کلاس (دو کلاس دختر و پسر به عنوان گروه آزمایش و دو کلاس به عنوان گروه گواه) بودند که بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند ( 40 نفر در گروه گواه و 40 نفر در گروه آزمایش). ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه 18 سؤالی بخشودگی هارتلند ( HFS ) با سه خرده مقیاس و پرسشنامه 20 سؤالی محقق مدارای اجتماعی با 3 خرده مقیاس با طیف 5 درجه ای لیکرت بود. جهت اجرای پژوهش، ابتدا برای دو گروه آزمایش و کنترل پیش آزمون برگزار شد سپس گروه آزمایش در 10 جلسه برای مدت 6 هفته و حداقل هفته ای 2 بار درکلاس آموزش دیدند، آنگاه پس آزمون به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف- اسمیرنوف، لوین و تحلیل واریانس یک طرفه و دوطرفه انجام گرفت. نتایج نشان داد، آموزش بخشودگی باعث افزایش میزان نمرات بخشودگی (05/0>047/0 = Sig ) و مدارای اجتماعی (05/0>042/0 = Sig ) در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در پس آزمون شده است. همچنین تفاوت معناداری میان نمرات گروه آزمایش دو گروه دختر و پسر در پس آزمون متغیر بخشودگی (05/0>044/0 = Sig ) و مدارای اجتماعی (05/0>038/0 = Sig ) نسبت به پیش آزمون مشاهده گردید.

هدف: تعیین تاثیر یادگیری اشعار ریتمیک برکارکرد حافظه شنیداری - کلامی کودکان. روش: این مطالعه کارآزمایی تصادفی شده شاهددار(RCT) با مشارکت 80 دانش آموز هنجار دختر و پسر پایه ششم ابتدایی (95-1394)که به صورت تصادفی به دوگروه 40 نفری شاهد و تجربی تقسیم شدند، دانش آموزان گروه تجربی 8 هفته متوالی بصورت روزانه به اشعار ریتمیک ضبط شده کتاب فارسی گوش دادند. قبل و بعد از مداخله، حافظه شنیداری- کلامی هر دوگروه، با آزمون حافظه شنیداری – کلامی ری ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 وآزمونهای من ویتنی، تی زوجی و ویلکاکسون تحلیل شدند. یافته ها: دامنه سنی دانش آموزان 12-11 سال و از نظر جنسیتی بطور مساوی انتخاب شدند. در پس آزمون، میانگین امتیاز یادگیری کلی از حافظه شنیداری-کلامی در دانش آموزان گروه تجربی (54/1±6/10)بصورت معنی داری بیشتر ازگروه شاهد (68/1±40/8) بود(028/0=p). همچنین در پس آزمون، میانگین امتیاز یادگیری کلی، امتیاز با مداخله، یادآوری بلافاصله، یادآوری تاخیری و بازشناسی درگروه تجربی بصورت آماری معناداری بیشتراز پیش آزمون بود (05/0>P).

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش تاب آوری بر ارزیابی های شناختی، مقابله فعال و هیجان های مثبت و منفی گروهی از دانش آموزان دختر انجام شد. در این پژوهش تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و همراه با پیگیری، 32 دانش آموز دختر 12ساله در دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از آموزش به نسخه تجدیدنظرشده سنجش ارزیابی تنیدگی (رویلی، رویش، جاریکا و واگن، 2005)،مقیاس مقابله فعال (گرین گلس، شوارزر، جاکوبیک، فیکسنبام و تابرت، 1999) ونسخه تجدیدنظرشده مقیاس هیجان های متمایز (فردریکسون، تاگادی، واگ و لارکین، 2003) پاسخ دادند. در 10 جلسه یک ساعته برنامه آموزش تاب آوری روانی به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج روش های آماری تحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری نشان داد که در کوتاه مدت و بلندمدت برنامه آموزش تاب آوری در افزایش ارزیابی های شناختی سازشی، راهبرد مقابله فعال و هیجان های مثبت و در کاهش ارزیابی شناختی مبتنی بر تهدید و هیجان های منفی دانش آموزان دختر مؤثر بود. درمجموع، نتایج این بررسی نشان می دهد که برنامه آموزش تاب آوری از طریق تقویت راهبردهای تفکر مثبت، راهبردهای سازشی مدیریت هیجان و همچنین غنی سازی مهارت های رابطه بین فردی، در تحقق ایده ایمن سازی روانی فراگیران به طور تجربی مؤثر است.