نهضت مشروطیت ، یکی از روشن ترین آوردگاههای همکاری و جدایی میان علمای شیعه است . در این مقاله کوشش شده تا با بررسی تاریخی همگراییها و واگراییهای مهم در میان جریانهای فکری شیعی ، چگونگی این موضوع در واقعه بزرگ مشروطیت ، بررسی شود . در این مقاله گروههای متعدد علمای فلسفی اندیش مورد بررسی قرار گرفته اند . طبیعی است جامعیت مقاله زمانی خودنمایی خواهد کرد که قیاسی فراگیر میان علمای فلسفی اندیش و مخالف آن مدنظر قرار گیرد که امید است در فرصتی دیگر بدان پرداخته شود ...
مـقـاله حـاضـر بر آن است که اسوه حسنه بودن پیامبر اعظم صلى اللّه علیه و آله را به بحث بگذارد. از این رو پس از مقدمه اى کوتاه درباره الگوهاى قرآنى ، حضرت محمد(ص ) بـه عـنـوان اسـوه برتر معرفى شده است . پس از آن ، به چرایى این برترى و جهان شـمـول بودن الگودهى آن حضرت پرداخته است . سیماى اسوه حسنه ، عنوان دیگرى است کـه بـه اجـمال ، سیماى پیامبر اعظم را ترسیم کرده است و در بخش پایانى ، پاسداشت بهترین اسوه مورد بحث قرار گرفته است .
فـرمـانـدهـى نـظـامـى ، آن هـم در عـالى تـریـن سـطـح ، از شـئون رسـول خـدا(ص ) به عنوان حاکم اسلامى بوده است . آن حضرت پس از هجرت به مدینه ، دهـهـا نبرد را با موفقیت علیه دشمنان اسلام فرماندهى کرد. این مقاله با نگاهى به سیره پیامبر اکرم (ص ) در شاءن و جایگاه فرماندهى ، کوشیده است چند گام در شناخت روش آن حـضـرت در دو بعد اخلاق فرماندهى و سیره نظامى بردارد و آن را بررسى و تبیین کند. توجه به خداى متعال ، رعایت حقوق انسانى ، شجاعت ، گذشت ، مهرورزى ، تکریم مجاهدان و خـانـواده شـهـیـدان و مـانـند آن ، سیره اخلاقى پیامبر در فرماندهى جنگ ها بود. نیز جمع آورى اطـلاعـات ، مشورت با مجاهدان ، قاطعیت در تصمیم گیرى ، سازماندهى سپاه و بهره گیرى از جنگ روانى بخشى از سیره نظامى پیامبر اعظم (ص ) را در نبردهاى متعدد ایشان با کفار و دشمنان تشکیل مى داد.