فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۹٬۰۸۱ تا ۹٬۱۰۰ مورد از کل ۱۱٬۳۱۳ مورد.
کیفیت حشر انسانها
حوزه‌های تخصصی:
قرآن و فرضیة مشابهت با کلام های بشری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
نقد و بررسی نظریه مشابهت قرآن با کلام بشری موضوع اصلی این نوشتار است. نویسنده در این مورد اشاره می کند که مرادات کلام خدا با مفاهیم ذهنی انسان ها مطابق نیست. در عین حال که ظاهر قرآن قابل فهم مردم است اما مفاهیم دقیق آن به مفسّری از بیرون نیاز دارد. این مطلب به معنای نفی احتجاج و تحدّی قرآن نیست. فراگیری و جاودانگی قرآن نیز اقتضای آن دارد که قرآن دارای باطن و تأویل باشد که مبین این لایه های درونی فقط باید از طرف خدا معرفی شود. نگارنده برای کلام خود به ادلة عقلی و نقلی استناد کرده است.
گزارشی از ترجمه فرانسوی صحیفه سجادیه
منبع:
سفینه ۱۳۸۴ شماره ۹
حوزه‌های تخصصی:
چگونگی طرح وکلا در منابع امامی دوره غیبت صغرا(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه‌های تخصصی:
عدالت مهدوی استمرار عدالت نبوی و علوی(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه‌های تخصصی:
معرفی چند کتاب درباره شیعه
منبع:
شیعه شناسی ۱۳۸۳شماره ۸
حوزه‌های تخصصی:
پیام ارواح
سیر تحول تاریخ و اندیشه بودایی
منبع:
هفت آسمان ۱۳۸۳ شماره ۲۴
حوزه‌های تخصصی:
قصد و معنا در حدیث
حوزه‌های تخصصی:
«متن» صورت ظاهری و پوشیده معناست و پدیدآیی معانی در مواجهه ذهن خواننده با متن، ریشه در علم و معرفت پیشینی فرد از الفاظ و مدالیل آن دارد؛ اما آنچه از معناى اولیه متن فهمیده مى شود، همیشه با مقصود نهایى گوینده مطابقت کامل ندارد. لذا براى گذر از معناى ظاهرى و ابتدایى و رسیدن به مراد حقیقی، باید عوامل گوناگونى را گرد آورد که با توجه به آنها از معنای ظاهری متن گذشت و به مراد واقعی معصوم علیه السلام از صدور حدیث پی برد؛ برخی از این عوامل عبارتند از: آگاهی از سبب صدور، گردآوری احادیث مشابه، عرضه حدیث به قرآن، فهم نخستین راوی حدیث، توجه به سیاق و بافت کلی کلام معصومین علیهم السلام و سنجش عقلی کلام معصوم از راه شناخت گوینده آن.
سخنی در آغاز(مقاله پژوهشی حوزه)
منبع:
کلام اسلامی ۱۳۷۱ شماره ۴
حوزه‌های تخصصی:
کیفیت حشر انسانها
حوزه‌های تخصصی:
ضرورت گسترش آموزه هاى اهل بیت علیهم السلام در جامعه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
این مقاله شرحى است بر کلام حضرات معصومان علیهم السلام در صفات و ویژگى هاى شیعیان. شیعیان واقعى، بندگان شایسته و پرهیزکار خداوند هستند که هرگز به دنیا دلبستگى ندارند؛ از دنیا به قدر ضرورت بهره مندند. به طورکلى صفات شیعیان در دو محور اثباتى و سلبى است، محور اثباتى آنان، انجام وظایف و تکالیف الهى است: براى نیل به قرب الهى نماز اقامه مى کنند، روزه مى گیرند و براى جلب رضاى خدا، زکات پرداخته، انفاق مى کنند و به تهجد و سحرخیزى اهتمام دارند. اما محور سلبى رفتارشان، خوددارى از هر کارى است که آنان را از انجام وظایف الهى و تحصیل علم، تقوا، عبادت و بندگى خدا بازمى دارد که خلاصه همه آنها عدم دلبستگى به دنیاست. این مقاله به تفصیل به شرح این مهم مى پردازد.