درخت حوزه‌های تخصصی

اهداف: برای تعیین شاخص های تدریس اثربخش می توان از مدیران، همکاران، خودارزیابی اساتید و دانشجویان نظرخواهی نمود. هدف از تحقیق حاضر، اولویت بندی و مقایسه شاخص های تدریس اثربخش از دیدگاه اساتید و دانشجویان بود. ابزار و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 60 نفر از اعضای هیات علمی به روش سرشماری و 385 نفر از دانشجویان دانشکده های پرستاری، مامایی، بهداشت، پیراپزشکی و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال تحصیلی 92-1391 به روش تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار سنجش، پرسش نامه ای دوبخشی شامل خصوصیات فردی و اولویت بندی مهم ترین شاخص های تدریس اثربخش در چهار جنبه دانش پژوهی, روش تدریس, قدرت ایجاد ارتباط و شخصیت فردی بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS 15 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون مجذور کای) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از نظر اساتید و دانشجویان، در حیطه دانش پژوهی ویژگی علم و دانش, در حیطه روش تدریس ویژگی انتقال واضح مطالب, در حیطه قدرت ارتباط ویژگی عدالت در ارزش یابی و در حیطه شخصیت فردی ویژگی بیان شیوا و ساده، بیشترین اولویت را داشتند. در ویژگی های علم و دانش (0004/0=p), طراحی تدریس (0001/0=p), دسترسی آسان به استاد (003/0=p), ایجاد انگیزه (0001/0=p) و توضیح مجدد مطالب (003/0=p)، بین نظر استاد و دانشجو اختلاف معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: از دیدگاه اساتید و دانشجویان، ویژگی های علم و دانش، انتقال واضح مطالب، عدالت در ارزش یابی و بیان شیوا و ساده، بیشترین اولویت را در بررسی جنبه های شاخص تدریس اثربخش دارند. در مقایسه اولویت ها در هر حیطه، در بعضی از ویژگی ها اختلافاتی بین دیدگاه اساتید و دانشجویان وجود دارد.

در حوزه شهروندان ایرانی- اسلامی، هدف بنیادی در سند چشم انداز به صورت «تحقق جامعه مردم سالاری دینی با استفاده از فن آوری اطلاعات به منظور تسهیل و دست یابی به عدالت اجتماعی، ارتقای کیفیت زندگی، رشد فضایل اخلاقی و علمی شهروندان» تعریف شده است. در این مقاله با استفاده از رویکرد فرآیند تحلیل سلسه مراتبی فازی و دسته بندی عوامل مؤثر بر توانمندسازی شهروند الکترونیکی در پنج بعد زیرساخت فن آوری، زیرساخت قانونی، زیرساخت مدیریتی، زیرساخت فرهنگی و زیرساخت آموزشی، در یک تحقیق پیمایشی و با به کارگیری پرسش نامه به رتبه بندی این عوامل اقدام گردید. نتایج نشان داد زیرساخت های فن آوری در بین دیگر زیرساخت ها بیشترین اهمیت را دارا می باشد. هم چنین در حوزه زیرمعیارها به ترتیب گسترش شبکه های اینترنتی و پهنای باند، تدوین نظام نامه آیین نامه و مقررات در حوزه فن آوری اطلاعات، وجود مدیران متخصص و باتجربه در زمینه فن آوری اطلاعات، افزایش آگاهی حفاظت از حریم شخصی، تهیه زیرساخت های مورد نیاز مدارس (سخت افزار و نرم افزار)، تعداد نیروی متخصص در زمینه فن آوری اطلاعات، آموزش تعامل در اینترنت از عوامل توانمندسازی در تربیت شهروند الکترونیکی شناخته شد.

هدف این پژوهش، مقایسه تأثیر آموزش مبتنی بر درمان روایت دلبستگی با معنویت درمانی بر تعارضات زناشویی است. جامعه آماری، کلیه زنان کارمند دارای تعارض زناشویی منطقه 7 و 8 تهران می باشند که 36 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه تعارضات زناشویی تجدیدنظرشده (MCQ-R) می باشد. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و کنترل، مداخلات آزمایشی برای دو گروه، به مدت 12جلسة دو ساعتی و هفته ای یکبار اجرا شد. پس از اتمام برنامه آموزشی، از هر سه گروه پس آزمون و سپس پیگیری به عمل آمد. برای تحلیل داده ها، از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی استفاده شد. یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر درمان روایت دلبستگی و معنویت درمانی اثربخشی معناداری بر کاهش تعارضات زناشویی داشته است. بدین معنا که آموزش مبتنی بر معنویت درمانی، اثربخشی بیشتری نسبت به آموزش مبتنی درمان روایت دلبستگی بر کاهش تعارضات زناشویی داشته است. نتایج پیگیری نمرات دو گروه پس از سه ماه، حاکی از ماندگاری اثر مداخلات بود.

فهم مؤلفه ها و عوامل اثرگذار بر موفقیت یادگیری الکترونیکی، به تصمیم گیرندگان کمک می نماید تا خط مشی های مناسبی را برای سرمایه گذاری در عوامل اثربخش و طراحی مجدد یا حذف عوامل غیراثربخش به کار گیرند. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل کلیدی موفقیت مراکز یادگیری الکترونیکی دانشگاهی می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف، توسعه ای و از نظر روش کیفی می باشد. حجم نمونه تحقیق را 10 نفر از خبرگان کلیدی تشکیل می دهند که دارای تجربه مدیریتی، مطالعاتی و تدریس در حوزه یادگیری الکترونیکی بودند. این افراد با روش نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند. برای شناسایی عوامل، از مصاحبه نیمه ساختارمند به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات استفاده شده است. داده های کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختارمند به دست آمد و با بهره گیری از کد گذاری باز و کد گذاری محوری بر اساس روش تحلیل محتوا تجزیه و تحلیل گردید. طبق یافته های به دست آمده از این مطالعه، عوامل کلیدی موفقیت مراکز یادگیری الکترونیکی از دیدگاه مشارکت شوندگان در مصاحبه ها تشخیص و طبقه بندی گردید که شامل 7 عامل یادگیرنده، یاددهنده، فن آوری، مدیریت، پداگوژی، ارزیابی و ذینفعان بیرونی می باشد که این عوامل برای رسیدن به موفقیت باید از 47 ویژگی برخوردار باشند.

پژوهش ها گویای رابطه مثبت دینداری با آسایش و سلامت جسمی و روانی اند. پژوهش پیش رو به بررسی ارتباط «نگرش به دین» (شامل باورها و مناسک دینی) با «آسایش درونی» (شامل شادی، رضایت از زندگی، و حرمت خود) از طریق «امید» و «معنای زندگی» می پردازد. 493 دانشجو از رشته های مختلف دانشگاه های تهران به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند و به این پرسشنامه ها پاسخ دادند: «مقیاس شادی درونی»، «مقیاس رضایت از زندگی»، «مقیاس حرمت خود روزنبرگ»، «مقیاس نگرش مسلمانان به دین»، «آزمون هدف در زندگی»، و «مقیاس امیدواری». یافته ها نشان دادند که نگرش به دین با شادی، رضایت از زندگی، حرمت خود، امیدواری، و معنای زندگی رابطه مثبت دارد. آزمون سوبل نقش واسطه ای امیدواری و معنای زندگی را در روابط نگرش به دین با شادی، رضایت از زندگی، و حرمت خود تائید کرد. امید و معنا جوهره دین قلمداد شده اند. نتایج پژوهش حاضر گویای آن اند که جوهره دین به آسایش انسان ها کمک می کند.

زمینه و هدف :غیبت از کار یکی از مشکلات سازمان ها می باشد که به نظر می رسد، وضعیت روان شناختی و ویژگی های شخصیتی کارکنان در آن مؤثر است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین ارتباط عوامل روان شناختی و شخصیتی با غیبت از کار کارکنان دانشگاه بود. مواد و روش ها:در قالب یک مطالعه زمینه یابی مقطعی، از کل 21504 نفر کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، 250 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای- سهمی انتخاب شدند. با هماهنگی با مدیریت توسعه سازمان و منابع انسانی و مدیریت مراکز، پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس ( Depression Anxiety Stress Scales یا DASS ) و پرسش نامه شخصیتی NEO-FFI ( NEO Five-Factor Inventory ) تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل همبستگی Pearson و دورشته ای نقطه ای در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:بین میزان غیبت از کار با میزان استرس، ویژگی های شخصیتی روان آزرده خویی، سن، سابقه کار، تعداد فرزندان و نوع استخدام رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت (05/0 > P). کمترین میزان غیبت از کار در کارکنان دارای تحصیلات دکتری و یا افراد ابتدایی و بی سواد بود. در شاغلان رسمی غیبت بیشتری مشاهده گردید. از نظر شیوع علایم، میانگین نمرات افسردگی و اضطراب در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کمی کمتر از جمعیت عمومی به دست آمد، اما علایم استرس تا حدی بالاتر از میانگین نمرات طبیعی جامعه بود. نتیجه گیری:نتایج مطالعه حاضر نشان داد که غیبت از کار، با ویژگی های روان شناختی و علایم آسیب شناسی روانی ارتباط دارد. شاید بتوان گفت، غیبت از کار می تواند یک پاسخ ناکارامد اجتنابی به وضعیت روان شناختی، اجتماعی و انعکاس سلامت روان باشد. با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که آموزش شیوه های مقابله با استرس در قالب آموزش ضمن خدمت کارکنان، ضروری به نظر می رسد. بررسی تحلیل مشاغل کارکنان و متناسب سازی با وضعیت روان شناختی و مهارتی کارکنان پیشنهاد می شود.

هدف پژوهش حاضر بررسی روابط صفات شخصیت و بهزیستی ذهنی در پیش بینی هوش معنوی جهت تدوین مدل ساختاری در دانشجویان دانشگاه صنعتی امیر کبیر بود. نمونه ای به حجم220 دانشجو در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا به روش طبقه ای منظم انتخاب و به سه پرسشنامه هوش معنوی کینگ(2007)، مقیاس جامع بهزیستی کیز(1998) و فرم کوتاه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیتNEO-FFIپاسخ دادند. به منظور ارزیابی روابط بین متغیرهای مکنون و اندازه گیری شده در الگوی مفهومی، از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که نمرات بالا در هوش معنوی از طریق نمرات پایین در روان رنجورخویی و نمرات بالا در برون گرایی و وجدانی بودن پیش بینی شد. در این الگو متغیرهای بهزیستی نقش متغیر میانجی را به عهده داشتند و روان رنجورخویی، برون گرایی و وجدانی بودن با میانجی-گری بهزیستی ذهنی توانستند تغییرات هوش معنوی را پیش بینی کنند. در این مدل وزن های رگرسیونی مربوط به اثرات مستقیم معنادار نبودند اما وزن های رگرسیونی مربوط به اثرات غیر مستقیم و کل متغیرها معنادار بودند و متغیرهای پیش بینی کننده الگو 25% از واریانس هوش معنوی را تبیین کردند نتایج پژوهش حاضر نقش ویژگی های شخصیتی را در بهزیستی ذهنی و هوش معنوی مورد تأکید قرار می دهد.

افسردگی اختلالی رایج در دوره نوجوانی و از شایع ترین متغیرهای موثر بر افسردگی خودشفقت ورزی است. با توجه به اثربخشی درمان های موج سوم مانند ذهن آگاهی و روانشناسی مثبت نگر در اختلال افسردگی، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه آموزشی ذهن آگاهی مثبت بر خودشفقت ورزی در نوجوانان پسر دارای نشانه های افسردگی شهر اصفهان بود. طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی به شیوه پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. از میان دانش آموزان پسر دوره دوم دبیرستان های شهر اصفهان در سال تحصیلی 96-95، براساس روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای40 نفر با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و با استفاده از مقیاس افسردگی بک - نسخه دوم انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آموزش برنامه ذهن آگاهی مثبت برای گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای برگزار شد. آزمودنی ها با مقیاس خودشفقت ورزی و مقیاس افسردگی بک ارزیابی شدند. داده ها ازطریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل شدند. نتایج حاکی از اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مثبت بر ابعاد مهربانی با خود، منزوی سازی و بزرگ نمایی در مراحل پس آزمون و پیگیری بود؛ اما در بُعد احساسات مشترک انسانی و ذهن آگاهی تنها در مرحله پیگیری معنادار بود. براساس یافته های پژوهش می توان بیان کرد برنامهذهن آگاهی مثبت در بهبود ابعاد خودشفقت ورزی در دانش آموزان دارای نشانه های افسردگی مؤثر بود.