درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش، توصیف و تحلیل نظرات معلمان از آگاهی های مرتبط با نقشهای تربیتی خود و میزان همپوشانی آن با انتظارات برنامه درسی ملی بوده است. با بهره گیری از روش های پدیدارشناختی و زمینه یابی از نوع توصیفی تحلیلی، نخست پرسشنامه محقق ساخته با یک سؤال باز میان 80 نفر از آنها به شکل تصادفی توزیع و گرد آوری شد. سپس با استخراج برداشتها و تعابیر ارائه شده، پرسشنامه نظرسنجی نهایی نقشهای تربیتی معلمان، تولید و میان 239 نفر از دبیران زن دوره دوم متوسطه شهر تهران با نمونه گیری تصادفی خوشه ای اجرا شد. نتایج چرخش تحلیل عاملی در نرم افزار لیزرل نشان می دهد که از دیدگاه دبیران این خرده نقشها می تواند به ترتیب در چهار گروه نقشهای ارتباطی و خلاقانه، آموزشی و اجرایی، انگیزشی و هدایتگرانه دسته بندی شود. میزان آگاهی معلمان با میانگین تجربی کل با عدد 55/1 کمتر از میانگین نظری (3) به دست آمده است که نشان دهنده آگاهی کمتر از حد متوسط معلمان نسبت به نقش های تربیتی خود است. مقایسه خرده نقش های تربیتی سند برنامه درسی ملی با خرده نقش های تربیتی ارائه شده از سوی معلمان، نشان می دهد که معلمان درباره خرده نقشهای تربیتی و خلاقانه آگاهی و شناخت کافی ندارند، اما درباره سایر نقشها از آگاهی کافی برخوردارند. از این رو، همپوشانی بالایی میان نقشهای تربیتی برگرفته از سند برنامه درسی ملی و نظرات معلمان مشاهده می شود.

هدف پژوهش حاضر، ارائه چارچوب مفهومی برای طراحی فضای فیزیکی مدرسه های ابتدایی بر مبنای «نظریه یادگیری مشارکتی ویگوتسکی» است. رویکرد تحقیقی «روش پژوهش اسنادی» است و برای انجام آن از «تکنیک تحلیل محتوا» استفاده شد. قلمرو موردمطالعه این پژوهش اسناد و مدارک معتبر علمی، استانداردها و گزارش های بین المللی در طراحی مدرسه و نمونه های موردی مدرسه های طراحی شده بر مبنای رویکرد سازنده گرایی اجتماعی است که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. بنا بر یافته های پژوهش، مهم ترین مؤلفه های یادگیری مشارکتی عبارت اند از: ساختن دانش، نقش فعال یادگیرنده، تسهیل یادگیری، تنوع مواد و منابع یادگیری، زمینه و تعامل محوری که در ابعاد فضایی (رنگ، محوطه سازی و انعطاف پذیری)، روان شناختی (مناطق اجتماعی غیررسمی)، فیزیولوژی (دما، تهویه، نور و سروصدا) و رفتاری (پیکربندی U شکل، میزهای گرد، فضاهای بازی، فضاهای شخصی، فضای عمومی یادگیری (خیابان یادگیری)) می تواند بازنمایی مطلوبی از فضای فیزیکی مدرسه های ابتدایی ارائه دهد. همچنین نتایج نشان دادند که ایجاد محیط یادگیری مشارکتی در ابعاد ساخت دانش، تعامل، تنوع در منابع و مواد آموزشی، تسهیل یادگیری و نقش فعال یادگیرنده، نیازمند طراحی فضای فیزیکی با در نظر گرفتن تنوع رنگی، انعطاف پذیری در طراحی فضا و محوطه سازی و نیز ایجاد مناطق اجتماعی غیررسمی است. علاوه بر این، توجه به ویژگی های فیزیولوژی فضا موجب تأثیر بر سرعت یادگیری، کیفیت تدریس، ارتقای رفتار اجتماعی دانش آموزان، تسهیل در دستیابی به هدف های آموزشی، دسترسی به تجهیزات و تسهیلات متنوع یادگیری و ایجاد فضای یادگیری مشارکت محور می شود.

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین مولفههای هوش هیجانی با بالندگی سازمانی در بین کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. حجم جامعه آماری برابر با 160 نفر و حجم نمونه، بر اساس جدول کرجسی و مورگان 113 نفر میباشد که با روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای، انتخاب شده اند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی بار- آن و پرسشنامه محقق ساخته بالندگی سازمانی است که روایی پرسشنامه بالندگی سازمانی بر اساس روایی صوری و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مشخص شده است. داده های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی و آزمون فریدمن، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بین -U آزمون مولفههای تحمل فشار روانی و واقع گرایی با بالندگی سازمانی رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین، مشخص شد که رتبه مولفه های هوش هیجانی و مولفههای بالندگی سازمانی در بین کارکنان زن و مرد یکسان است. در ضمن معلوم شد که در بین هر دو جنس و در مورد مولفه های هوش هیجانی، مولفه مسئولیت پذیری از بالاترین اولویت و مولفه استقلال از پایینترین اولویت برخوردار است. یافته دیگر پژوهش این بود که در بین هر دو جنس، مولفه گشودگی و شفاف بودن، از بالاترین اولویت در بین مولفه های بالندگی سازمانی برخوردار است.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بازی درمانی گروهی بر بهبود روابط بین فردی و پذیرش اجتماعی در دانش آموزان با آسیب شنوایی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان با آسیب شنوایی دختر کلاس های چهارم تا ششم شاغل به تحصیل در مدارس استثنایی شهرستان رشت در سال تحصیلی 94-1393 بودند. از این دانش آموزان نمونه ای به حجم 30 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شد و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند. برنامه مداخله بازی درمانی گروهی به مدت 12 جلسه 45 دقیقه ای برای شرکت کنندگان گروه آزمایشی اجرا شد، درحالی که شرکت کنندگان گروه گواه چنین مداخله ای را دریافت نکردند. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه های روابط بین همسالان والتر دبلیو هادسون و مقبولیت اجتماعی فورد و رابین ارزیابی شدند. نتایج آزمون t، تفاوت میانگین پیش آزمون با پس آزمون متغیر روابط بین فردی را نشان داد. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بازی درمانی گروهی بر بهبود روابط بین فردی و افزایش پذیرش اجتماعی دانش آموزان با آسیب شنوایی تأثیر دارد. بنابراین در آموزش دانش آموزان با آسیب شنوایی، بازی و بازی درمانی باید به عنوان یکی از محورهای اصلی توان بخشی توسط متخصصان و معلمان در نظر گرفته شود.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی قصد کارآفرینی دانشجویان بر اساس سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1397 تشکیل می دادند که از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 243 دانشجو انتخاب شدند. از پرسشنامه ی قصد کارآفرینی لینان، رودریگرز، رودی کانتچ (2011)، پرسشنامه ی سرمایه ی روان شناختی لوتانز، یوسف و آولیو (2007) و پرسشنامه ی انطباق پذیری مسیر شغلی ساویکاس (2012) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین سرمایه ی روان شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوش بینی و تاب آوری) و انطباق پذیری مسیر شغلی (دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد) با قصد کارآفرینی دانشجویان رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 20 درصد از کل واریانس قصد کارآفرینی دانشجویان بر اساس سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی قابل پیش بینی است که متغیر انطباق پذیری مسیر شغلی سهم بیشتری داشت. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی از متغیرهای مرتبط با قصد کارآفرینی دانشجویان هستند که نیازمند توجه و برنامه ریزی هستند.

نگرانی در زمینه وانمود پذیری شاخص های شخصیتی بعد از ظهور آزمون های شخصیتی به وجود آمده است. در این زمینه هدف پژوهش حاضر مقایسه رابطه ویژگی های شخصیتی و مطلوبیت اجتماعی در دانشجویان با پاسخ های وانمود و صادقانه بود. روش پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای بود که تعداد 235 دانشجو به صورت در دسترس، پرسشنامه های تحقیق را تکمیل کردند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه صادقانه و وانمود قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها در پژوهش حاضر از پرسشنامه های شخصیتی نئو (1992) و مطلوبیت اجتماعی کراون و مارلو (1960) استفاده شد. یافته ها نشان داد بین ابعاد شخصیتی و مطلوبیت اجتماعی رابطه وجود دارد و این رابطه در بین دو گروه وانمود و صادقانه معنادار نیست؛ بنابراین می توان گفت باید روش هایی را برای کنترل روش شناسی اثر محتمل مطلوبیت اجتماعی در مطالعات با مدل پنج عامل شخصیتی انجام دهیم.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه سبک های هویت و عزت نفس با عملکرد تحصیلی دانش آموزان پیش دانشگاهی است. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی (غیر آزمایشی) است. در نمونه ای متشکل از 222 دانش آموز (147دختر و 75پسر) که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند سیاهه سبک های هویت برزونسکی (1989) و پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت (1967) اجرا شد. سپس رابطه سبک های هویت و عزت نفس با عملکرد تحصیلی و مقایسه این مؤلفه ها در جنسیت و رشته ای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که سبک های هویت اطلاعاتی، هنجاری و سردرگم / اجتنابی با عملکرد تحصیلی رابطه معناداری دارند. عزت نفس و عملکرد تحصیلی دارای رابطه معناداری بودند. سبک هویت تعهد و عزت نفس با هم دارای رابطه معناداری بودند. همچنین رشته های مختلف در مقوله سبک هویت سردرگم/اجتنابی تفاوت داشتند و نهایتاً عزت نفس دانش آموزان در رشته های مختلف مورد پژوهش به طور معناداری متفاوت بودند. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که سبک های هویت و عزت نفس دانش آموزان، عملکرد تحصیلی آنان را تبیین می نماید.

زمینه و اهداف:روش تدریس یکی از مهم ترین عناصری است که در تحقق هدف های آموزشی نقش مؤثری دارد. یکی ازاین روش های خلاق تدریس، روش تدریس بدیعه پردازی است. لذا پژوهش حاضر به بررسی تأثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر خلاقیت و یادگیری دانشجویان علوم پزشکی ارتش می پردازد.