درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش ارائه و تدوین الگوی بومی منزلت معلمان در نظام آموزش و پرورش کشور بود. روش پژوهش ترکیبی اکتشافی دو مرحله ای از نوع ابزارسازی بود. روش پژوهش در مرحله کیفی، مطالعه موردی کیفی و مشارکت کنندگان بالقوه شامل معلمان با تجربه آموزش و پرورش بودند. رویکرد نمونه گیری، هدفمند و روش نمونه گیری صاحب نظران کلیدی بود. گردآوری اطلاعات تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. ابزار پژوهش، مصاحبه عمیق نیمه ساختمند بود و تحلیل مضمون در این بخش، دو مضمون فراگیر منزلت درونی و بیرونی، چهار مضمون سازمان دهنده باور و اندیشه معلم در مورد منزلت معلمی و باور و اندیشه وی در مورد رفتار و عملکرد جامعه(درونی) و باور و اندیشه جامعه نسبت به منزلت معلمی و رفتار و عملکرد جامعه نسبت به معلم(بیرونی) و شصت و نه مضمون پایه را درباره منزلت معلمان کشف نمود. در بخش کمی روش تحقیق توصیفی - پیمایشی بود و جامعه آماری شامل معلمان نواحی چهارگانه شهر شیراز بودند که برای اعتباریابی الگو، با استفاده از رویکرد نمونه گیری هدفمند و روش صاحب نظران کلیدی، 55 نفر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در بخش کمی، مقیاس محقق ساخته بر اساس شبکه مضامین بخش کیفی بود. تحلیل بخش کمی با تحلیل عامل تاییدی برای تعیین اعتبار الگو انجام شد. نتایج بخش کمی با استفاده از تحلیل عامل مرتبه اول و دوم نشان داد که الگوی بومی منزلت معلم دارای روایی سازه است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای نوع و میزان خشم در میان نوجوانان در معرض تماشای زیاد و کم فیلم های خشن می باشد. روش پژوهش حاضر بصورت غیر تجربی و از نوع علّی _ مقایسه ای است. جامعه آماری مورد مطالعه متشکل از کلیه پسران سال سوم دبیرستان شهرستان مشکین شهر و گروه نمونه 300 دانش آموز سال سوم دبیرستان می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده اند و به دو پرسشنامه، شامل پرسشنامه محقق ساختة تماشای فیلم خشن، پرسشنامه خشم حالت – صفت اسپیلبرگر پاسخ دادند. مقایسه نتایج با آزمون آماری t مستقل نشان داد که بین میانگین خشم در دو گروه از پسران در معرض تماشای کم و زیاد فیلم هایخشن تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین بین دو گروه در معرض تماشای زیاد و کم فیلم های خشن در حالت خشم، صفت خشم، کنترل درون ریزی خشم و کنترل برون ریزی خشم تفاوت معنی دار بود. در حالیکه در برون ریزی و درون ریزی خشم تفاوت معنی دار بدست نیامد

اضطراب امتحان نوعی اضطراب موقعیتی(هراس خاص) است که می تواند تاثیر منفی بر روند کیفیت زندگی فرد بگذارد. هدف از این پژوهش بررسی مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و هیپنوتیزم درمانی شناختی رفتاری بر کاهش علایم اضطراب و بهبود کیفیت زندگی دانش آموزان دارای اضطراب امتحان بود. یعنی یک مطالعه تجربی(آزمایشی کامل) از نوع پیش آزمون، پس آزمون و دوره پیگیری سه ماهه به کار رفته که از بین دانش آموزان دوره متوسطه اول بخش چنارشاهیجان از توابع استان فارس50 نفر دارای اختلال اضطراب امتحان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی قرار گرفته و ابزار جمع آوری داده ها، یکی پرسشنامه اضطراب امتحان فریدمن و جاکوب(1997) و دیگری پرسشنامه فرم کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی [1] (2000)بود. پروتکول درمانی در یکی از گروه ها استفاده از تکنیک های درمان شناختی رفتاری و در گروه دیگر همان تکنیک ها در حالت خلسه هیپنوتیزمی در مدت10 جلسه یک و نیم ساعته هفتگی بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر و آزمون های تعقیبی مربوطه از طریق نرم افزار کامپیوتری(Spss22) تجزیه و تحلیل گشته است. نتایج یافته ها نشان داد که هر دو مداخله روان شناختی در پس آزمون و پیگیری منجر به کاهش علایم اضطراب امتحان دانش آموزان در سه بعد تحقیر اجتماعی، خطای شناختی و تنیدگی گشته و کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشیده است. بنابراین هرچند هر دو شیوه شناختی رفتاری و هیپنوتراپی شناختی رفتاری می توانند مداخله ای موثر در کاهش اضطراب امتحان و افزایش کیفیت زندگی دانش آموزان باشند. اما روش هیپنوتیزم درمانی شناختی رفتاری بسیار کاراتر از روش شناختی رفتاری بوده و در مقایسه باعث تغییرات معنادارتری( 0001/ p<  ) در پس آزمون و پیگیری هر دو متغیر گردیده است. لذا این روش می تواند در آینده بخشی از درمان اضطراب بوده و در ارتقاء کیفیت زندگی چنین افرادی نیز موثر باشد.<br /> <br clear="all" /><br /> <br /> 3. World Health Organization (WHO)

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی دانش آموزان دختر بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1397 - 1396 به تعداد 82099 نفر دختر بودند. تعداد 400 نفر از این دانش آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه های رفتارهای خود ناتوان ساز جونز و رودوالت ( 1982 )، اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد و پاریس ( 2004 )، تاب آوری کانر و دیویدسون ( 2003 ) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر ( 2005 ) پاسخ دادند. داده های نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی با رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد ( 0/01 > P ). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 70/7 از کل واریانس رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی به وسیله اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی سهم معنادار در رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی دارد.

زمینه: شناسایی مؤلّفه های مثبت گرایِ شخصیتی و خانوادگیِ مؤثر بر کاهش پیامدهای منفی در دختران نوجوان اهمیتی مضاعف دارد. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش عملکرد خانواده و تحول مثبت نوجوانی در پیش بینی افسردگی نوجوانان بود. روش: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم دختر متوسطه شهر تهران بود که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور از منطقه 18 آموزش و پرورش شهر تهران به تعداد 293 نوجوان دختر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس عملکرد خانواده اپشتاین و همکاران(1983)، تحول مثبت نوجوانی گلدوف و همکاران (2014) و افسردگی کودکان کواکس و بک(1977) استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS24 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که شایستگی، اطمینان و ارتباط به ترتیب نقش معناداری در پیش بینی افسردگی داشتند(0/001 p= ) و در مجموع 39 درصد از واریانس افسردگی را تبیین کردند. مؤلفه های عملکرد خانواده شامل نقش، حل مشکل و ابراز عواطف هم به ترتیب نقش معنی داری در پیش بینی افسردگی داشتند (0/001 p= ) و در مجموع 25 درصد از تغییرات افسردگی را تبیین کردند. نتیجه گیری: در مجموع نتایج حاکی از اهمیت عملکرد خانواده با تأکید بر مؤلّفه های تحول مثبت نوجوانی شامل شایستگی، اطمینان و ارتباط در ابتلا به افسردگی نوجوانان بود.

زمینه و اهداف: در هر نظام آموزشی میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان یکی از شاخص های موفقیت در فعالیت های علمی است. هدف این مطالعه بررسی رابطه انگیزش و ابعاد آن با عملکرد تحصیلی در دانشجویان بود.\nروش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بود. جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی 1393-1392 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی، نمونه ای به حجم 291 نفر (دختر و پسر) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده برای سنجش انگیزش، مقیاس انگیزش تحصیلی (AMS) والرند و همکاران (1992) بود. همچنین معدل کل آنان به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی لحاظ شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار 16 SPSS و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، آزمون t برای گروه های مستقل، آنالیز واریانس و رگرسیون چندگانه در سطح معنی داری (0/05 α =) انجام شد.\nیافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که مؤلفه های انگیزش درونی و بیرونی با عملکرد تحصیلی رابطه معناداری ندارد. اما مؤلفه بی انگیزگی با عملکرد تحصیلی رابطه معنی داری دارد (0/006 =P، 0/16 =r). میانگین نمره انگیزش درونی و بیرونی در دختران نسبت به پسران بیشتر بود اما میانگین نمره بی انگیزگی در دانشجویان پسر نسبت به دانشجویان دختر برتری داشته که این برتری فقط در بی انگیزگی معنادار بوده است (0/001< P). همچنین ازنظر آماری تفاوت معنی داری فقط در مورد بی انگیزگی در دانشجویان موردمطالعه برحسب دانشکده مشاهده شد (0/003=P). میانگین انگیزش و مؤلفه های آن در دانشجویان سال اول نسبت به سایر دانشجویان بیشتر بود (0/007=P، 0/002=P).\nنتیجه گیری: شناسایی ابعاد و نقش عوامل انگیزشی در عملکرد تحصیلی دانشجویان به منظور انجام مداخلات آموزشی و برگزاری کارگاه های آموزشی، به ویژه برای دانشجویان شاغل به تحصیل در حوزه سلامت ضروری می باشد.

زمینه و هدف: مهارت های اجتماعی بخش مهمی از حوزه تحول فردی است که در کودکان کم توان ذهنی با تأخیر و نارسایی معناداری همراه است. هدف این پژوهش، تعیین تأثیر روش قصه گویی بر مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به نشانگان داون بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه شامل 22 نفر از دانش آموزان مبتلا به نشانگان داون 6 تا 8 ساله شهر رشت در سال 95-1394 بود که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) استفاده شد. شرکت کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه 60 دقیقه ای با روش قصه گویی آموزش دیدند ولی گروه گواه چنین مداخله ای را دریافت نکردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که روش قصه گویی موجب بهبود مهارت های اجتماعی (همکاری، جرئت ورزی، و خودمهارگری) کودکان مبتلا به نشانگان داون شده است (0/01>p ). نتیجه گیری: روش قصه گویی موجب بهبود مهارت های زبانی و ارتباطی همچون دقت شنیداری، افزایش درک معانی واژه ها، توانایی گوش دادن و صحبت کردن می شود که در نتیجه مهارت های اجتماعی نیز به صورت مثبت تحت تأثیر قرار می گیرد.

هدف: بررسی اثربخشی آموزش رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دلزدگی زناشویی و تعهد زناشویی در زنان متأهل. روش: این پژوهش از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه زنان متاهل شهرستان صفاشهر با حداقل یکسال و حداکثر 15 سال تجربه ازدواج بودند که 50 نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند(هر گروه شامل 25 آزمودنی). پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز و تعهد زناشویی آدامز و جونز، و نیز هشت جلسه آموزش مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد ابزارهای گردآوری اطلاعات در این مطالعه بودند. یافته ها: نتایج تجزیه وتحلیل داده هاتوسط آزمون آماری تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر دلزدگی و تعهد زناشویی زنان متأهل در سطح01/0>p تأثیر معنادار داشته است. همچنین مشخص گردید که آموزش رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد؛ بر بهبود میزان تعهد اخلاقی، شخصی و ساختاری زنان متأهل شهرستان صفاشهر نیز در سطح 01/0>pتأثیر معنادار داشته است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه ترس از شفقت ورزی (گیلبرت، مک ایوان، ماتوس و ریویس، 2011) در جامعه ایرانی بود. به این منظور نمونه ای شامل 872 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند. داده های پژوهشی نیز علاوه بر پرسشنامه ترس از شفقت ورزی، از چهار ابزار دیگر یعنی پرسشنامه های اضطراب، افسردگی و استرس (لووی بوند و لووی بوند، 1995)، سطوح خودانتقادی (تامسون و زروف، 2004)، اجتناب تجربه ای (هایز و همکاران، 2004) و خود-شفقت ورزی (ریس، پومیر، نف و ون گاچ، 2011) جمع آوری شد. نتایج حاصل از تحلیل عاملی به شیوه مولفه های اصلی و تحلیل عاملی تاییدی موید یک ساختار سه عاملی در نسخه فارسی پرسشنامه ترس از شفقت بوده است. همبستگی نمرات حاصل از خرده مقیاس های پرسشنامه با نمرات سایر ابزارهای پژوهش، روایی همگرا و واگرای آن را نیز مورد تایید قرار داده است. به علاوه، مقادیر مربوط به ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه خرده مقیاس و همین طور ضرایب بازآزمایی با فاصله زمانی دو هفته در بازه مطلوب قرار داشته است. نتایج تحلیل آماری ضمن تایید ساختار سه عاملی مولفه ترس از شفقت ورزی دیگران، ترس از شفقت ورزی برای خود و ترس از شفقت ورزی برای دیگران، کاربرد نسخه فارسی پرسشنامه را در دانشجویان ایرانی پیشنهاد می نماید.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مناسک حج عمرة مفرده بر تقویت هویت دینی دانشجویان دانشگاهاست. روش این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور انجام این پژوهش، 40 دانشجو به عنوان گروه نمونه از میان جامعة دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران به صورت هدفمند انتخاب شدند. بدین صورت که 20 نفر به عنوان گروه آزمایش از میان اسامی قرعه کشی حج عمرة مفردة دانشجویی انتخاب و 20 نفر نیز به عنوان گروه گواه از میان دانشجویان دانشگاه به صورت هدفمند انتخاب شدند که از لحاظ ویرگی های دموگرافیک با گروه آزمایش هماهنگ بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامة هویت دینی(علم الهدی، 1389). استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون هویت دینی بر روی هر دو گروه، گروه آزمایشی به مدت 12 روز برای انجام مناسک حج عمره به مکه اعزام شد، اما گروه گواه تحت هیچ گونه مداخله ای قرار نگرفت. پس از بازگشت دانشجویان، پس آزمون هویت دینی بر روی هر دو گروه آزمایشی و گواه بی درنگ اجرا شد. به منظور بررسی پایداری اثرات مناسک حج، پس از گذشت 6 ماه، دوباره، آزمون پیگیری هویت دینی بر روی هر دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل داده ها با روش های آماری تحلیل کواریانس، با اندازه گیری مکرر و تحلیل کواریانس چند متغیری حاکی از آن بودند که بین میانگین نمرات گروه آزمایشی و گروه گواه تفاوت معنا داری وجود دارد(001/0P>) و می توان نتیجه گرفت که انجام مناسک حج، موجب تقویت هویت دینی گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه شده است. بنابراین، انجام این مناسک می تواند به عنوان روشی مؤثر، در تقویت هویت دینی دانشجویان به کار گرفته شود.

به منظور بررسی رابطه پاسخ های رفتاری کودکان به محرک اجتماعی مبهم با اسناد نیت ‘هدفهای اجتماعی وادراک خود-کارآمدی‘635 دانش آموز(314 دخترو321 پسر)پایه پنجم ابتدایی مدارس سبزوار مورد بررسی قرار گرفتند.ابتدا کلیه آزمودنی ها به پرسش های 1 و2 آزمون موقعیت فرضی مبهم پاسخ دادند.براساس پاسخ به این دو پرسش‘گروههای اسناددهنده خصومت واسناد دهنده عدم خصومت که هرگروه شامل دانش آموزان کناره گیر‘پرخاشگر و مسئله گشا بودند شناسایی وبقیه از پژوهش حذف شدند.سپس آزمودنی های (204نفر)هرگروه به طور انفرادی مورد مصاحبه قرار گرفتند و به پرسش های 3و4 آزمون موقعیت فرضی پاسخ دادند.یافته ها حاکی از این است که دانش آموزان با سبکهای اسنادی مشابه دارای پاسخ های رفتاری متفاوتی هستند.به علاوه‘دانش آموزان کناره گیر‘پرخاشگر ومسئله گشا در هر دو گروه اسناددهنده خصومت و عدم خصومت در انتخاب هدفهای اجتماعی وارزیابی خود-کارآمدی در رسیدن به این هدفها با هم متفاوتند.به طو کلی اگر چه اسنادنیت در تعیین پاسخ های رفتاری نقشی مهم دارد؛اماانتخاب هدف های اجتماعی وادراک خود-کارآمدی عاملی مؤثر در ایجاد تفاوت های رفتاراجتماعی کودکان میباشد.