کلیات

در ماده (126) قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح مصوب سال 82 آمده است: «هر نظامی از لباس، موقعیت، شغل و کارت شناسایی خود برای مقاصد غیر قانونی استفاده کند، به حبس از 6 ماه تا 2 سال محکوم می شود» لذا با عنایت به مفاد ماده مزبور خواهشمند است نظریه مشورتی خود را در خصوص پرسش های مطروحه ذیل بیان فرمایید:الف) منظور از عبارت «استفاده برای مقاصد غیر قانونی» چیست؟ب) آیا منظور از «قصد غیر قانونی» کسب منفعت برای مرتکب است؟ج) آیا هر عمل خلاف قانون را شامل می شود؟نظریه شماره 62489/86/2/7- 5/10/1386 منظور از عبارت «مقاصد غیر قانونی» تصریح شده درماده (126) قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح، هر نوع سوء استفاده از لباس، موقعیت، شغل و کارت شناسایی است که با قوانین و سایر مقررات موضوعه مانند آیین نامه، دستورالعمل و بخشنامه مغایرت داشته باشد...

۲۶۸۷.

آشنایی با حقوق شهروندی

نویسنده: علیرضا اسدپورتهرانی

منبع: دادرسی ۱۳۸۷ شماره ۷۲

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی حقوق کلیات سایر

تعداد بازدید : ۱۰۸۰ تعداد دانلود : ۱۱۱۰

۲۶۸۸.

رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور

منبع: دادرسی ۱۳۸۴ شماره ۵۴

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی حقوق کلیات آراء وحدت رویه / نظریات مشورتی

تعداد بازدید : ۱۲۲۸۸

۲۶۸۹.

دیدگاه های مشورتی کمیسیون مشورتی سازمان قضایی نیروهای مسلح

منبع: دادرسی ۱۳۸۵ شماره ۵۵

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی حقوق کلیات آراء وحدت رویه / نظریات مشورتی

تعداد بازدید : ۵۹۴

۲۶۹۰.

آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور

منبع: دادرسی ۱۳۸۰ شماره ۳۰

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی حقوق کلیات آراء وحدت رویه / نظریات مشورتی

تعداد بازدید : ۶۷۴

۲۶۹۱.

پرسش های حقوق تجارت

منبع: دادرسی ۱۳۸۶ شماره ۶۱

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی حقوق کلیات سایر

تعداد بازدید : ۴۸۰

۲۶۹۲.

تأملی در یکی از آراء دادگاه های بدوی در باب شرکت در جرم

نویسنده: حسن پوربافرانی

منبع: دادرسی ۱۳۸۵ شماره ۵۵

کلیدواژه‌ها: شرکت در جرم شرکت در سرقت شرکت در قتل رابطه ی علیت

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی حقوق کلیات آراء وحدت رویه / نظریات مشورتی

تعداد بازدید : ۱۵۰۱۱

شرکت در جرم در جرایم مقید (مثل قتل و سرقت) بر اساس مبانی فقهی و قانونی عبارت است از ارتکاب رکن مادی جرم واحد، توسط اشخاص متعدد؛ به نحوی که نتیجه ی مجرمانه مستند به عمل همه ی شرکاء باشد. بر اساس همین مبانی، منظور از مستند بودنِ نتیجه به عمل شرکاء، وجود رابطه ی علیت بین عمل هر یک از شرکاء و نتیجه ی مجرمانه است؛ به نحوی که بتوان هر شریک را به تنهایی، یک مباشر به شمار آورد. بنابراین اگر در ارتکاب قتلی، فردی مجنی علیه را نگاه دارد تا دیگری او را بکشد، شرکت در قتل محقق نیست و صرفاً کسی که سلب حیات را انجام داده قاتل است. به همین ترتیب در جرم سرقت هم اگر دو نفر وارد منزلی شوند و فقط یک نفر از آن ها اموالی را برباید و نقش دیگری صرفاً مواظبت از اطراف یا اعضای منزل باشد تا سرقت لو نرود، نمی‌توان شرکت در جرم سرقت را محقق دانست. با توجه به صدور آراء متعدد از دادگاه های بدوی که بیانگر عدم دقت در مبانی فقهی و حقوقی موضوع، به خصوص در مورد جرم سرقت است، در این مقاله به بهانه ی نقد یکی از آراء این دادگاه ها به بررسی مبانی فقهی و حقوقی شرکت در جرم می‌پردازیم.

۲۶۹۳.