ارتقاء سلامت عمومی

خانواده ها در عصرحاضر با تحولات و تهدیدات گسترده ای در حوزه سلامت عمومی،از قبیل ابتلای به مواد مخدر روبرو هستند. تضمین و تداوم حیات و بقاء خانواده ها نیازمند راه حلها و روشهای جدید مقابله با مشکلات است که به نوآوری و ابداع , فرآیندها و پرورش ویژگیهای کارآفرینانه بستگی دارد . در واقع توسعه ویژگیهای کارآفرینی در افراد (مانند یافتن راهکارهای خلاقانه و نوآوانه و …) می تواند به کاهش تاثیرات هولناک مواد مخدر و ارتقاء سلامت عمومی کمک کند. اعتیاد به مواد مخدر در حال حاضر یکی از معضلات جوامع بشری است که روز به روز در حال افزایش است و باعث از کار افتادگی و مرگ و میر بسیاری از جوانان که سرمایه هر مملکتی به شمار می روند، می گردد. در این مقاله محقق در صدد پاسخ به این سوال بوده که شاخص های کارآفرینانه موثر بر کاهش اعتیاد به مواد مخدر و ارتقاء سلامت عمومی چیست؟ این تحقیق بر اساس نحوه گردآوری و ماهیت داده ها، تحقیق اکتشافی- توصیفی (پس رویدادی)است. روش گردآوری داده ها در بخش کیفی روش تکنیک دلفی فازی بوده است. بر اساس داده های کیفی استخراج شده از روش دلفی، پرسش نامه ای تنظیم و در میان 30نفر ازمدیران ارشد، کارشناسان خبره، محققان، دانش پژوهان و اساتید توزیع گردید تا مدل اولیه تحقیق مورد آزمون قرار گیرد. نتایج تحقیق علل گرایش به مواد مخدر و سپس شاخص های کارآفرینانه موثر بر کاهش آن را نشان داد، زیرا در صورت شناسایی این عوامل از طریق این شاخص ها فرد قادر خواهد بود خود را در مقابل اعتیاد به مواد مخدر ایمن سازد و سلامت عمومی خود،خانواده و جامعه را ارتقاء دهد و به نوعی پیشگیری قبل از درمان را محقق سازد. در صورت توسعه این ویژگی ها سلامت عمومی رشد خواهد نمود که نتیجه آن توسعه پایدار است که موجب کاهش گرایش به مواد مخدر می گردد. پس شاخص های کارآفرینی شکاف بین سلامت عمومی و توسعه پایدار را بهبود خواهد بخشید.

فضاهای عمومی شهری به عنوان یکی از محیط هایی که بیشترین زمان حضور شهروندان در آن ها سپری می شود، پیونددهنده ای میان جنبه های اجتماعی و زیستی زندگی شهری به شمار می آیند و تأثیر عمیقی بر سلامت جسمی و روانی افراد دارند. ضروری است این فضاها به گونه ای طراحی و برنامه ریزی شوند که ارتقاء سلامت عمومی، به ویژه سلامت اجتماعی شهروندان را ممکن سازند. دراین راستا، پژوهش حاضر باهدف تحلیل کیفیت فضاهای عمومی کلان شهر تبریز با رویکرد جامعه محور و باتأکیدبر شاخص های سلامت اجتماعی و عمومی انجام گرفته است. این مطالعه از نوع کاربردی با ماهیت تحلیلی–اکتشافی بوده و با بهره گیری از روش تحقیق آمیخته (کیفی–کمی)، صورت پذیرفته است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از مدل حداقل مربعات جزئی در نرم افزار “Warp-PLS”، و آزمون “T-test”، در نرم افزار “SPSS”، استفاده شده است. نتایج نشان می دهد بیشترین اثرگذاری بر تحقق سلامت عمومی در فضاهای عمومی تبریز به ترتیب مربوط به مفاهیم معنابخش فضای شهری، بستر کالبدی مطلوب و سالم، تعامل با بستر اکولوژیکی، الگوی کاربری زمین و فعالیت ها، دسترسی پذیری و پویایی و مفاهیم اجتماعی فضا با ضرایب 69/0، 58/0، 56/0، 55/0، 48/0 و 43/0، می باشد. همچنین، در میان متغیرهای فرعی، مؤلفه هایی نظیر احترام به نیازها و خواسته های شهروندان، پویایی و سرزندگی فضا، هویت منحصربه فرد، توجه به فضاهای سبز و آبی، بهره گیری از نمادها، و پاکیزگی محیطی بیشترین تأثیر را داشته اند. یافته ها نشان می دهد که شاخص های سلامت عمومی در فضاهای عمومی کلان شهر تبریز به طور کامل تحقق نیافته و نیازمند نگرشی سیستمی و یکپارچگی در برنامه ریزی جهت شکل گیری فضاهایی با رویکرد ارتقاء سلامت جسمانی و روانی شهروندان می باشد.